Dag 23 Laos

Dag 23 LAOS
Het is 3 november en het is een bijzondere dag voor ons beiden. Siep zijn schoonmoeder is jarig en mijn (onze) oudste dochter eveneens. Nadat we elkaar hadden gefeliciteerd, gingen we voor een lekker ontbijt. Eieren voor mij en pancakes voor Siep. Het zou vandaag zomaar eens een cultureel dagje kunnen worden. We werden namelijk van vele kanten bestookt om toch vooral WAT PHOU te bezoeken, een tempelcomplex uit de 9e eeuw, ontdekt in 1866, en heel erg in trek bij toeristen. Dat zou een reden zijn om niet gaan. Maar…….wie kome wij, eenmaal op weg, tegen???? Onze Franse jongeman met zijn ouders. Ook zij hadden geslapen in Champassat en hadden gisteren Wat Phou bezocht,. Na de eerste hartelijkheden, want wie verwacht dat nou, dat je elkaar toch weer ziet, kwam het gesprek op hun bezoek aan Wat Phou gisteren. Zeeeeeer de moeite waard, sprak de zoon. Schitterend, deed de vader er een schepje bovenop. Tres, tres beau, zei moeder. We hebben tijd zat, zei Siep, ik wil er wel even kijken. Ik had er al het nodige over gelezen, maar die oude ruïnes uit de 9e eeuw spraken mij niet zo aan. Natuurlijk toch gegaan. Je moet er geweest zijn, als je Laos befietst. Tja, de ruïnes waren inderdaad ruïnes. Wat ik dan vooral erg mooi vind, is de overzichtstentoonstelling in het bijbehorende museum, waardoor je een beetje begint te begrijpen, hoe bijzonder het eigenlijk is, dat dit complex in 1866 ontdekt is. Door notabene louter buitenlandse archeologen. En dat het ooit het centrum was van koninkrijken. Na een bezoek van bijna drie uur, zolang was ik nog nooit in een museum, vervolgden we onze weg. Vanwege de belachelijke hitte zetten we er om 14.00 uur een punt achter. In de middle of nowhere, even na het dorp Soukhama vonden wij een prima guesthouse met wifi en elk een aparte kamer voor een zacht prijsje. Met als kers op de taart een restaurantje aan de overkant. Nou die kers bleek een behoorlijk brandende kers. Het was weer eens een echte Laotiaanse maaltijd, die echt zo nu en dan geblust moest worden. Er werd ook een kom soep bijgebracht. Siep stortte zich daarop, waardoor we toch allebei redelijk gevuld naar ons guesthouse terugliepen. Morgen zo'n 80 km zagen we, waardoor we op tijd vertrekken. Hoe vroeger hoe beter eigenlijk maar er zijn wel grenzen natuurlijk. Ik zet de wekker op 6 uur………..