Dag 21 Laos

Dag 21 LAOS
Om kwart over 6 was de nacht definitief voorbij. Te veel geluiden rondom ons guesthouse zorgden er voor, dat we rechtop in bed stonden. Jawel allebei. Geen gezicht natuurlijk. In de rivier waren een eindje verderop heel veel mensen actief in het water, bezig hun kleren te wassen.Op naar het ontbijt, waar ik de vader van de Franse wereldreiziger trof. Het toeval wilde, dat we beide ons leven in het basisonderwijs hadden gewerkt. Hij op een plek waar wij graag op vakantie gaan. Ze woonden op de hoogte van Geneve in de noordelijke Franse alpen. Deze zomer reed de Tour door zijn achtertuin. Blijkbaar toch geen plek waar zoonlief, ongeveer geboren met zijn ski’s al onder zijn voeten, zich al wilde vestigen. Waar zit u volgend jaar, denkt u, vroeg ik hem. Geen idee, antwoordde de vader, maar waar dan ook, we zoeken hem op. Hij was trots op zijn zoon, dat merkte ik. Die onafhankelijke houding had vader zelf ook wel gepast. We kwamen samen tot de conclusie, dat het in onze jonge jaren not done was om zo lang te vertrekken. Maar zei hij met enige jaloezie in zijn blik: als ik het over mocht doen…………. We vertrokken om 8 uur en dat was maar goed ook. Het eerste uur fietsten we 8 kilometer. Recht omhoog en direct vanaf acquit. Toch gaan wij niet mopperen. Van km 8 tot km 39 uitsluitend dalen. Daarna flink heuvelachtig, maar de laatste 20 km van de in totaal 85 was het weer recht naar beneden. En dat naar beneden is een beetje een angstige boel met alleen een voor rem. In PAKSE zou toch een fietsenmaker moeten, die…… Nou nee dus. Een halve middag aan besteed, een enthousiaste fietsenmaker gevonden, maar hij durfde het niet aan. Van boven tot onder werd de f iets bestudeerd, gewogen en vooral in orde bevonden. Hij vond de prijs, waar hij naar vroeg, alleen ontzettend hoog. Maar onze prijzen worden hier met ongeloof aangehoord. We gaan zonder achterrem verder. We zijn al bijna thuis tenslotte. Het is half 5 en het eerste biertje (zeg maar gerust bier) is binnen. We gaan op zoek naar een eettent. Die vonden we naast het busstation, waar we zagen dat we voor 25 euro naar Siem Reap zouden kunnen worden vervoerd. Gaan we niet doen natuurlijk. Every fucking inch zal gefietst worden. Pakse, de tweede stad van Laos is weer zo’n typische rommelige stad zonder plan opgezet. Ligt prachtig aan de Mekong met aan de overzijde Thailand, maar rommelig, stoffig, zeg maar smerig. Maar zo langzamerhand ben ook ik er wel achter dat je met deze temperaturen maar het beste in een hangmat kunt liggen……………..