Dag 22 Laos
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
02 November 2018 | Laos, Champasak
Dag 22 LAOS
Om 7 uur liep Siep al weer te rommelen. Terwijl we vandaag een makkie zouden hebben. Uitchecken en op zoek naar een ontbijt. Zelfde plek als gisteravond leidde tot een prima ontbijt met zwarte koffie en een kapotte achterrem voor Siep. Ja niet dat het ontbijt ook maar iets te maken had met die rem, maar vervelend was het wel. Na het ontbijt op naar ons fietsenmakertje. We dachten dat het aan de kabel lag, maar de fietsenmaker begon gelijk over het vervangen van de remblokjes. Ik geleuf er niks van, mompelde Siep, maar zie, de blokken werden vernieuwd en het was hersteld. Dat bracht mij wel op een idee. Vanmiddag maar. Eerst naar Boedha. Naar Boedha??. Ja naar Boedha. Iedere zich zelf respecterende stad heeft wel een idioot groot beeld aan de rand staan, zo ook PAKSE. Net over de Mekong, zagen we hem al schitteren in het zonlicht. Het is namelijk een gouden Boedha. Hij bleek te staan op tweehonderd meter hoogte. Dat konden we fietsend doen via een weggetje van 5 km met 12% stijgingspercentage of lopend via een trap recht de lucht in. Tja de keus was snel gemaakt. Met 12% naar beneden zonder achterrem leek mij wat link en dus namen we de trap. Ik op mijn Jesus Nikes, heerlijke sandalen, maar Siep op zijn fietsschoenen. Hij vindt het prettig vastgeklikt op zijn fiets te zitten, maar lekker wandelen op die dingen ho maar. En de trap, met allerlei verschillende treden in hoogte, ging echt twee Martinitorens hoog. Als je als loopgroep echt een leuk trainingsparcoursje zoekt, dan heb je hier wat. Puffend hijgend, steunend (hoe lang geleden liepen wij marathons??) kwamen we eindelijk boven. Zeiknat van het zweet en inmiddels al twee flesjes water verder. Maar het was de moeite waard. Niet zozeer die idioot grote Boedha, maar het uitzicht over de Mekong richting Pakse was indrukwekkend mooi. De bijbehorende tempel hebben we aan ons voorbij laten gaan. We zijn wel van het type 1 tempel gezien mooi geweest. Maar toen, terug de trap af. Siep nog steeds op zijn fietsschoenen. Ik dacht, ik kijk gewoon niet achterom, zoals ik ook altijd deed als ik met een klas naar het zwembad fietste. Zal wel goed komen. Het duurde even, maar zonder valpartijen haalde ook Siep weer de begane grond. Pfffff. Een prachtige route volgde. Groen met bergjes rechts van ons en de majestueuze Mekong links van ons. Bijzonder. Om half twaalf gegeten bij een Laotiaans gezin, bestaand uit overgrootoma, oma, dochter , kind, en kleinkind. Zo gezellig noedelsoep met groenten gegeten, waarbij Siep extra op de groene pepers lette. Begonnen met stokjes gaf oma ons toch maar gauw een lepel en vork. Prachtige lunch. En nu? Een prachtig guesthouse gevonden in Champassat aan de Mekong. Onze kamer kijkt uit op de rivier. Een plaatje. Morgen opnieuw een korte afstand ivm de overnachtingsmogelijkheden om daarna weer vol gas te geven. Om te eten vanavond hoeven we slechts 20 meter te lopen. Hoezo inspannende tocht………..En tenslotte….mijn achterrem voorzien van nieuwe blokken en jawel hij remt weer. Daar kan een mens heel gelukkig van worden. Wat we ook werden van het eten. Gewoon patat met kip. En crepes met chocola na. Voor Siep een yoghurtje, doodsbenauwd als hij js voor gewichtstoename. Da’s hier echt onmogelijk met al dat gefiets in de hitte………..
Om 7 uur liep Siep al weer te rommelen. Terwijl we vandaag een makkie zouden hebben. Uitchecken en op zoek naar een ontbijt. Zelfde plek als gisteravond leidde tot een prima ontbijt met zwarte koffie en een kapotte achterrem voor Siep. Ja niet dat het ontbijt ook maar iets te maken had met die rem, maar vervelend was het wel. Na het ontbijt op naar ons fietsenmakertje. We dachten dat het aan de kabel lag, maar de fietsenmaker begon gelijk over het vervangen van de remblokjes. Ik geleuf er niks van, mompelde Siep, maar zie, de blokken werden vernieuwd en het was hersteld. Dat bracht mij wel op een idee. Vanmiddag maar. Eerst naar Boedha. Naar Boedha??. Ja naar Boedha. Iedere zich zelf respecterende stad heeft wel een idioot groot beeld aan de rand staan, zo ook PAKSE. Net over de Mekong, zagen we hem al schitteren in het zonlicht. Het is namelijk een gouden Boedha. Hij bleek te staan op tweehonderd meter hoogte. Dat konden we fietsend doen via een weggetje van 5 km met 12% stijgingspercentage of lopend via een trap recht de lucht in. Tja de keus was snel gemaakt. Met 12% naar beneden zonder achterrem leek mij wat link en dus namen we de trap. Ik op mijn Jesus Nikes, heerlijke sandalen, maar Siep op zijn fietsschoenen. Hij vindt het prettig vastgeklikt op zijn fiets te zitten, maar lekker wandelen op die dingen ho maar. En de trap, met allerlei verschillende treden in hoogte, ging echt twee Martinitorens hoog. Als je als loopgroep echt een leuk trainingsparcoursje zoekt, dan heb je hier wat. Puffend hijgend, steunend (hoe lang geleden liepen wij marathons??) kwamen we eindelijk boven. Zeiknat van het zweet en inmiddels al twee flesjes water verder. Maar het was de moeite waard. Niet zozeer die idioot grote Boedha, maar het uitzicht over de Mekong richting Pakse was indrukwekkend mooi. De bijbehorende tempel hebben we aan ons voorbij laten gaan. We zijn wel van het type 1 tempel gezien mooi geweest. Maar toen, terug de trap af. Siep nog steeds op zijn fietsschoenen. Ik dacht, ik kijk gewoon niet achterom, zoals ik ook altijd deed als ik met een klas naar het zwembad fietste. Zal wel goed komen. Het duurde even, maar zonder valpartijen haalde ook Siep weer de begane grond. Pfffff. Een prachtige route volgde. Groen met bergjes rechts van ons en de majestueuze Mekong links van ons. Bijzonder. Om half twaalf gegeten bij een Laotiaans gezin, bestaand uit overgrootoma, oma, dochter , kind, en kleinkind. Zo gezellig noedelsoep met groenten gegeten, waarbij Siep extra op de groene pepers lette. Begonnen met stokjes gaf oma ons toch maar gauw een lepel en vork. Prachtige lunch. En nu? Een prachtig guesthouse gevonden in Champassat aan de Mekong. Onze kamer kijkt uit op de rivier. Een plaatje. Morgen opnieuw een korte afstand ivm de overnachtingsmogelijkheden om daarna weer vol gas te geven. Om te eten vanavond hoeven we slechts 20 meter te lopen. Hoezo inspannende tocht………..En tenslotte….mijn achterrem voorzien van nieuwe blokken en jawel hij remt weer. Daar kan een mens heel gelukkig van worden. Wat we ook werden van het eten. Gewoon patat met kip. En crepes met chocola na. Voor Siep een yoghurtje, doodsbenauwd als hij js voor gewichtstoename. Da’s hier echt onmogelijk met al dat gefiets in de hitte………..
-
02 November 2018 - 09:55
Marlies:
Hey globetrotters,
Wat zien jullie bijzondere dingen onderweg
Geweldige belevenis met ups en downs
Zoals die trap bv.. ik ben al moe als ik er naar kijk in die hitte
De fam Houwing volgt jullie met plezier, met name moeders vindt het prachtig
Jullie moeten meer eten, je bent graat mager !
Respect voor de dagelijks fietstocht !
Kunnen jullie ooit weer wennen in onze commerciële overdadige luxe Europa
???
Have fun en blijf gezond !
-
02 November 2018 - 10:26
Jan Drenth:
Mijn God! Die trap! En die loop je dan helemaal op om zo'n beeldje te bekijken? Hadden ze daar geen leuke ansichtkaart van in zo'n stalletje ónder aan die trap?
Een vrolijk kerkhofje wel... Daar kunnen we hier wel een voorbeeld aan nemen.
Die fietsenmakers daar zijn echt goud waard. En dan verbeelden we ons dat Nederland het fietsland bij uitstek is... -
02 November 2018 - 12:16
Karen Huitsing:
Prachtige verhalen, we genieten met jullie mee!!!
Groet Henk en Karen -
02 November 2018 - 15:30
Harm Jan:
Het is elke keer weer n plezaier om joen verhoalen te lezen en de foto's te zain. Zo genieten we er met mekoar van. En veur Siep, volgende fietstocht een poar crocs met nemen, lopt wel zo makkelijk. Moi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
