Dag 27 Cambodja
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
07 November 2018 | Cambodja, Stœ̆ng Trêng
Vanmorgen om tien over half 7 (!!!) stond Siep nonchalant buiten te wachten reeds bezakt en bepakt. Ik meende, dat we om 7 uur zouden vertrekken, stribbelde ik nog wat tegen. Mooi temperatuurtje zo op de vroege ochtend, glimlachte Siep voldaan. Vroeg is in deze landen een uiterst relatief begrip. Want het was me toch al druk vlak voor ons hotel en in de rest van het centrum. De handel floreerde al als gistermiddag. Honderden mensen op scooters deden al weer boodschappen. Het vuil van gisteravond was aan de kant geschoven en de groenten, kruiden, lappen vlees en de vissen lagen al weer op straat. Het was dus kwart voor 7 en zeker al 25 graden. Koud volgens de meeste Cambodjanen, die er dan goed ingepakt bijliepen. Tja. Vandaag gefietst in mijn nieuwe korte broek. Het zit wat strak om ’t gat, maar da’s prima. Gisteravond gekocht voor 3 dollar. Ik durfde niet af te dingen. Van 3 naar 2 dollar. De marktverkoopster keek me zo dankbaar aan, dat ik smolt. Vast en zeker opgelicht voor een dollar. So what. Kan ze vast wel gebruiken. Cambodjanen lijken het nog weer moeilijker te hebben dan de beide andere volken. Hoe in dit land het liefdesleven tussen man en vrouw moet plaatsvinden is mij een raadsel. Waarschijnlijk worden de kinderen even aan de kant geschoven, want in de meeste hutten slaapt iedereen bij elkaar. Je stijgt als vrouw in aanzien als je kinderen krijgt. Dit patroon lijkt me slechts door vrouwen zelf te doorbreken. Natuurlijk leg ik alles langs mijn meetlat. Kan moeilijk anders. Dit leefpatroon echter lijkt mij geen vrije wil. We reden Stung Treng uit en wat je dan ziet staan aan de oevers van de Mekong is wel heel armoedig. En een rotzooi om en in het hutje. De stad uit, het platteland op. Een lange wat saaie, licht heuvelachtige tocht met nog een leuke ontmoeting. Na 50 km even een koud colaatje en met ons stopt er een jongen op zijn scooter. Sprak prima Engels. Was op weg naar Siem Reap (toen nog 230 km) Hij ging naar zijn werk. Leidde namelijk toeristen op het Angkorcomplex bij Siem Reap. We hebben van elkaar een foto gemaakt. Kunnen we elkaar herkennen, riep hij. Mag jij ons rondleiden, sprak ik enthousiast. Nou dat wordt een speld in de hooiberg, vermoed ik. Maar ja zo kwamen we de Fransen toch ook al drie keer tegen. Ben wel erg benieuwd of ze Cambodja uiteindelijk mochten binnentreden. In ons guesthouse in Chheap staan notabene 2 Gazelle Travel fietsen. De eigenaren daarvan gaan we vast nog wel ontmoeten. En ja hoor, een wat ouder stel van 68, die de tocht omgekeerd maken. De eerste etappe was 98 km ( onze laatste) hebben ze zich voor de helft laten wegbrengen met een bustaxi. We zijn direct doorgelopen. Geen wifi in guesthouse, wel bij de buren (tankstation). Ook prima. Morgen weer eens een rustige etappe van 55 km. Naar PREAHVIHEAR. Of all places…………...
-
07 November 2018 - 11:41
Jan Drenth:
Die jongen was op weg naar zijn werk en moest nog 230 km?! Op een brommer?! Dat noem ik nog eens woon-werkverkeer... Moest waarschijnlijk pas de volgende week beginnen...
Gezien het enorme aantal kinderen dat ik steeds op die foto's zie zit het wel snor met dat liefdesleven tussen man en vrouw...
Komen ze eindelijk eens een stel fietsers tegen met voldoende gezond verstand om gebruik te maken van een bustaxi, slaan ze meteen op de vlucht... Ja, je zou eens besmet kunnen raken...
Dat broekje voor drie dollar is trouwens een prima aankoop. Zit je als gegoten...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley