Dag 16 Laos
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
27 Oktober 2018 | Laos, Khwaeng_Savannakhet
Een wat matige nacht zorgde ervoor dat we om half zeven naast ons bed stonden. De airco werkte niet helemaal, zoals het moest, ik was door mijn bed gezakt en als gevolg daarvan lag ik omgekeerd in bed, waardoor ik, als ik mijn ogen open deed tegen Siep zijn voeten aankeek. Gelukkig waren de meisjes ook wakker, zodat we vroeg konden vertrekken. De kamer was een tientje en daarnaast maakten we ze blij met onze wasbijdrage. Helaas geen ontbijtje in het dorp. Een supermarktje bood crackers en cola en daar kan je prima op fietsen. De bijna 80 km verliepen voorspoedig. Vlak voor we het onverharde deel van onze route zouden oprijden, kwamen we terecht bij een kraampje waar we een cola dronken. De jonge eigenaar bleek perfect Engels te spreken. Hij was bezorgd over zijn land en besefte dat veel meer mensen Engels zouden moeten gaan beheersen. Ik zei dat ik nogal wat verschillen had ervaren met het Vietnamese volk. In welke zin, vroeg hij geïnteresseerd. Voorzichtig formuleerde ik dat de Laotianen ons iets meer op afstand houden. Ha ha, lachte hij. Je bedoelt dat de Vietnamees luidruchtig op je afkomt. Maar slechts met een doel. Hij wil je wat verkopen. Ben jij niet geïnteresseerd, dan hij ook niet meer. Dat zit absoluut niet in ons volk. Tja het was een verklaring. Ook na 5 weken zal ik het niet weten, denk ik. Wat ik wel weet is, dat we door pure ontwikkelingslanden rijden, waar slechts een gering deel veel meer heeft dan de overgrote meerderheid. En ook dit communistische regime slaagt er blijkbaar niet in de schaarste te verdelen over iedereen en maatregelen te nemen, dat het welvaartspeil wat kan opkrikken. De hutjes waar we hele dagen langsfietsen, zouden bij ons allemaal onbewoonbaar verklaarde woningen zijn. Hier niet. Maar opnieuw lijkt het communisme geen maatregelen in huis te hebben om van dit intens mooie land een welvaartsland voor iedereen te maken. Om half 1 reden we Savannaketh binnen. Een wat Frans georïenteerde stad, prachtig gelegen aan de Mekong. We logeren in Leena’s guesthouse, samen met een stel uit Nederland dat al sinds 1 mei op de fiets zit en tegen de kerst weer naar huis gaat. Tja dan zijn 5 weekjes een niemendalletje. Ze waren gestart in notabene Iran, befietsten Armenië en Georgië en eindigen in december ergens in Bangkok. Zo krijgt het begrip fietsreis wel een totaal andere dimensie. Desalniettemin ben ik blij, dat ik over minder dan 3 weken gewoon weer in Onderdendam zit……..
-
27 Oktober 2018 - 14:11
Jan Drenth:
Een kamer voor een tientje en 'daarnaast maakten we ze blij met een wasbijdrage'.... Nou, nou... Kan het er af? Big spenders...
En wat een gezegende onschuld, dat je na je ervaringen met de roeidames, de fietsenmakers, de marktkooplui, de restauranthouders en 'de leuke meisjes' nog steeds niet weet wanneer je op een charmante manier ontzettend getild wordt...
Wat nou! Hoor ik daar in de verte een beetje heimwee..? -
27 Oktober 2018 - 19:57
Marina:
Er wordt gevraagd of Siep zijn shirtje weleens wast maar als het commentaar bij de wasmand zegt meeste is van Siep lijkt het erop dat Eddy zijn shirts niet wast. haha twee kerels op stap een heelrijkheid om dat in de verhalen te volgen en met de foto's erbij gewoon tcoh wel een hele belevenis in een heel ander wereld dan de onze.
blijf foto's maken en blijf fietsen al is het maar voor mijn plezier om jullie avonturen te lezen heerlijk met een bakje nootjes een heerlijke Leffe tja ga zo door en we zien jullie weer in ons eigen O'dam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley