Zondag 19 februari

Helaas kon ik door technische omstandigheden mijn blogje gisteravond niet plaatsen. Dus moet het nu.( maandagmorgen 7.30 u)

Zondag 19 februari
Toen ik vannacht even naar het toilet moest lopen, regende het. Zal toch niet waar zijn? Het was 3 uur en jawel om 7 uur was het droog, maar erg mistig. En ik moest door de bergen terug naar Cheviot. Met al die piraten op de weg vond ik dat geen aangenaam vooruitzicht. Om 8 uur toch maar vertrokken. En wat viel het mee, zowel de mist, die toch wat hoger hing, als het verkeer. Het was natuurlijk zondagochtend. Ik kon de auto’s tellen. Vlak voordat ik de zee links moest missen, opnieuw een cadeautje in de vorm van een zeehond, die wat aandacht wilde. Voor de rest een pittige, maar soepel verlopen tocht van 70 km. Kwam wel na 30 km een gelijkgezinde tegen. Een meisje uit ClermondFerrand met 35 kg op haar fiets, die net bergop moest, terwijl ik naar beneden suisde. Toch even kletsen natuurlijk. Ze bleek al 4 maanden rond te fietsen, gestart vanaf Auckland en voor 90 % zette ze haar tent in de bush. Ze sprak engels op de Allo Allo manier en voelde zich in dit land volkomen safe. Ze had alleen vannacht bezoek van wat koeien gehad rond haar tent. Vond ze vervelend. Ze bezocht uitsluitend een camping als ze aan een douche toe was. Tja over avontuur gesproken. Wifi vond ze gratis bij Mac Donalds en bibliotheken. Ben toch weer een stuk luxer, besef ik. Leeftijd. Ze nam afscheid met de mededeling: tot ziens in Frankrijk. Om 13.00 al op de camping, waar ik als een bekende werd verwelkomd. De wifi zat nog in mijn telefoon. Het kleine zwembad voor mij alleen. Douchen, lopend naar het dorp, boodschappen, eten en mijn blog (je) schrijven en dat alles in de zon. Tis bijna gebeurd.