Woensdag 8 februari

Woensdag 8 februari
Vanmorgen om kwart voor 7 ging de wekker in mijn cel. Want daar had mijn kamer wel wat van. Voor 8 uur moest ik inchecken op de ferry van 9 uur en een Buisman is graag op tijd. Da’s ook een leuke kant van 6 weken alleen zijn. Discussies over hoeveel te vroeg en te laat hoeven niet gevoerd te worden. Om 7.10 sta ik bij de receptie van de hostel en vraag of de fietsenberging open kan. Natuurlijk. De berging zit op de 1e verdieping. Een lange trap. De berging wordt geopend en ik denk mijn fiets te pakken, til hem de trap af en wil al mijn tassen er aan hangen. Pas dan zie ik dat ik een andere fiets, ook knaloranje, heb gepakt. Opnieuw naar de receptie. Beide receptionisten hoorden mij schaterlachend aan. Opnieuw met fiets naar boven, de andere oranje fiets gepakt, naar beneden getild en om half 8 fietste ik eindelijk weg. De hal zat al aardig vol. Er zijn meer mensen, die graag vroeg aanwezig zijn. Bij het overhandigen van de boardingpas zei de juffrouw op welke plek ik precies met fiets moest wachten, omdat tijdens de boarding een persoonlijke assistent mij naar de boot zou brengen. En ja hoor. Best wel een leuke juffrouw, maar in een belachelijk zwaar uitgevallen uniform, begeleidde mij en mijn fiets tot aan de opstap op de ferry. Ik mocht alleen verder het ruim in, en natuurlijk moest mijn fiets naar volkomen de andere kant. Halverwege zag ik 6 hokken met tralies staan. Twee honden zaten er in opgesloten. Dat gaat toch anders dan naar Terschelling, waar je op het schip bijna over de honden struikelt. Hier blijven ze gewoon in de hokken in het ruim. Zieluuuuuug. Het zicht tijdens de tocht over het open water was slecht. Een harde wind blies en veel donkere wolken. Bij het binnenvaren van de Marlborough Sounds werd het iets lichter, waardoor van deze onvoorstelbaar mooie waterweg foto’s gemaakt konden worden. Wat een prachtig gebied. Avonturentochten worden aangeboden, waarmee je zomaar een weekje volkomen van de wereld kunt zijn. Echt schitterend. Eenmaal in Picton was ik weer op bekend terrein. De juffrouw van de camping begroette mij als een oude bekende. Om 15.00 had ik de was gedaan. Gedroogd en wel zit alles weer in de tas. Zo heerlijk voor een man, dat dit allemaal binnen een uurtje kan. Waarom moet dat thuis zo lang duren. Een heerlijk kopje koffie in het dorp sloot de middag af. Morgen naar Blenheim. En dan? Het leek mij wel leuk om in 4 a 5 dagen naar Greymouth te fietsen en dan de prachtige treinreis baar Christchurch te maken. Blijkt dat er een brand is geweest bij een van de vele bruggen, waardoor ook de trein er voorlopig uit ligt. Morgen maar eens goed informeren in Blenheim. Maar 30 km…...