Maandag 30 januari
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
30 Januari 2017 | Nieuw Zeeland, Marahau
Maandag 30 januari
Ik moet zeggen, ja dit was een leuk en bij tijd en wijle een spectaculair dagje. Ik had ingetekend om om 9.00 vanaf Marahau weggebracht te worden per watertaxi naar Awaroa. Had graag nog een plekje verder gewild maar de eb en vloed afwisseling stond dan niet toe dat er zonder te zwemmen teruggelopen zou kunnen worden. Het verschil is hier 2 meter. Dus naar Awaroa en laat dat nou de enige plek zijn waar een cafe staat in het AT park. Het begrip watertaxi bracht bij mij niks opwindends teweeg. Tot ik erin ging zitten, een zwemvest omkreeg en er gas gegeven werd. Mijn hemel, wat een snelheid en wat een klappen op de golven. Ik zag menigeen groen en geel worden. Omdat er op verschillende plekken mensen afgezet werden, was het voor mij anderhalf uur genieten. Ik werd namelijk met een aantal anderen het verst weggebracht. En dus mochten wij zeehondjes bewonderen en kleine blauwe pinquins. Erg grappig. Grappig was ook het gesprek aan boord met een medewerker, die na 5 minuten vroeg waar ik vandaan kwam. Groningen Nederland zei ik. Oh ik kom uit Bergen. Woon al tien met mijn vriendin hier in Motueka en werk hier ’s zomers. ’s Winters geef ik skiles. Natuurlijk. Hij ging niet meer terug. Ook zijn vriendin had een vaste baan. Afgezet in Awaroa bleek ik alle tijd te hebben voor een cappuccino met mijn favoriete wortelcake. Er zit een mierzoet laagje op. Heerlijk. Daarna drie uur gelopen naar Bark’s Bay mEt flinke hoogteverschillen. Schitterende doorkijkjes naar zee en prachtige watervallen. De opkomende vloed haalde echter ook mij in. En dus moest ik uit de kleren om een flink stuk tot mijn middel door het water te lopen. Maar wat een mensen weet dit park te trekken. Het is allemaal georganiseerd en geregisseerd avontuur. Alleen al het aantal volle watertaxi’s dat ’s morgens vertrekt is niet te tellen. Bijna allemaal dagjesmensen. Ook veel jongeren, die een paar dagen in het park vertoeven. Met op hun rug een rugzak met daarin alles voor drie dagen. En denk niet dat je stiekem in het park kunt slapen, want er wordt flink gecontroleerd. Uitsluitend kamperen op daarvoor aangewezen plekjes. Avontuurlijk nou nee. Maar mooi, ja echt heel mooi. De zee is hier schitterend. De schipper vertelde tussen neus en lippen door dat in de baai van Anchorage, waar ik gisteren was, met Kerst , 1500 schepen lagen. Prachtig weer, schitterende plek, maar hoe leuk is dat nog. En dan te bedenken, dat NZ vol op het toerisme wil inzetten. Ik houd mijn hart vast. Het enige echte niet georganiseerde avontuur, dat je hier kunt beleven is fietsen. Je moet bijna een beetje levensmoe zijn om hier te gaan fietsen. Woensdag vertrek ik hier weer en op hoop van zegen ben ik eind van de week in Wellington. Morgen een dagje om de fiets na te kijken, even lunchen in Marahau, kortom een relaxdag. Dit ter voorbereiding……
Ik moet zeggen, ja dit was een leuk en bij tijd en wijle een spectaculair dagje. Ik had ingetekend om om 9.00 vanaf Marahau weggebracht te worden per watertaxi naar Awaroa. Had graag nog een plekje verder gewild maar de eb en vloed afwisseling stond dan niet toe dat er zonder te zwemmen teruggelopen zou kunnen worden. Het verschil is hier 2 meter. Dus naar Awaroa en laat dat nou de enige plek zijn waar een cafe staat in het AT park. Het begrip watertaxi bracht bij mij niks opwindends teweeg. Tot ik erin ging zitten, een zwemvest omkreeg en er gas gegeven werd. Mijn hemel, wat een snelheid en wat een klappen op de golven. Ik zag menigeen groen en geel worden. Omdat er op verschillende plekken mensen afgezet werden, was het voor mij anderhalf uur genieten. Ik werd namelijk met een aantal anderen het verst weggebracht. En dus mochten wij zeehondjes bewonderen en kleine blauwe pinquins. Erg grappig. Grappig was ook het gesprek aan boord met een medewerker, die na 5 minuten vroeg waar ik vandaan kwam. Groningen Nederland zei ik. Oh ik kom uit Bergen. Woon al tien met mijn vriendin hier in Motueka en werk hier ’s zomers. ’s Winters geef ik skiles. Natuurlijk. Hij ging niet meer terug. Ook zijn vriendin had een vaste baan. Afgezet in Awaroa bleek ik alle tijd te hebben voor een cappuccino met mijn favoriete wortelcake. Er zit een mierzoet laagje op. Heerlijk. Daarna drie uur gelopen naar Bark’s Bay mEt flinke hoogteverschillen. Schitterende doorkijkjes naar zee en prachtige watervallen. De opkomende vloed haalde echter ook mij in. En dus moest ik uit de kleren om een flink stuk tot mijn middel door het water te lopen. Maar wat een mensen weet dit park te trekken. Het is allemaal georganiseerd en geregisseerd avontuur. Alleen al het aantal volle watertaxi’s dat ’s morgens vertrekt is niet te tellen. Bijna allemaal dagjesmensen. Ook veel jongeren, die een paar dagen in het park vertoeven. Met op hun rug een rugzak met daarin alles voor drie dagen. En denk niet dat je stiekem in het park kunt slapen, want er wordt flink gecontroleerd. Uitsluitend kamperen op daarvoor aangewezen plekjes. Avontuurlijk nou nee. Maar mooi, ja echt heel mooi. De zee is hier schitterend. De schipper vertelde tussen neus en lippen door dat in de baai van Anchorage, waar ik gisteren was, met Kerst , 1500 schepen lagen. Prachtig weer, schitterende plek, maar hoe leuk is dat nog. En dan te bedenken, dat NZ vol op het toerisme wil inzetten. Ik houd mijn hart vast. Het enige echte niet georganiseerde avontuur, dat je hier kunt beleven is fietsen. Je moet bijna een beetje levensmoe zijn om hier te gaan fietsen. Woensdag vertrek ik hier weer en op hoop van zegen ben ik eind van de week in Wellington. Morgen een dagje om de fiets na te kijken, even lunchen in Marahau, kortom een relaxdag. Dit ter voorbereiding……
-
30 Januari 2017 - 07:17
Bert B:
Mooie afwisseling en een mooi avontuur zo'n watertaxi. Blijf genieten en ons met verhalen bestoken. -
30 Januari 2017 - 09:44
Ina:
Hey, vraagje van Jan, was die Bergenaar een oude knar, iets ouder dan Jan en heette hij Huib ?????
Noordhollanders onder elkaar !!! Hhahaha -
30 Januari 2017 - 10:19
Ina:
Ja hoor !! Jan kent zijn zus goed !!!!!!!! Het klopte.
-
30 Januari 2017 - 12:50
Jan Drenth:
Klein wereldje…
Als ik het goed begrijp, ben je nu in een soort Efteling verzeild geraakt. Liep er ook een gids voorop met zo'n vlaggetje aan een stok? -
30 Januari 2017 - 20:50
Eddy Buisman:
Nee hoor schoonzus, het was een jonge hooguit 35 jarige man uit Bergen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
