Woensdag 22 februari
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
22 Februari 2017 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Woensdag 22 januari
Om 7 u met een beetje raar gevoel wakker geworden. Mijn allerlaatste dag in Nieuw-Zeeland. Zes weken lang mocht ik hier rondlopen, rondfietsen, rondopenbaarvervoerd worden, kortom ik mocht NZ ontdekken. En dat heb ik met volle overtuiging gedaan in de meest uiteenlopende omstandigheden. Zeker de weersomstandigheden. Want die bleken bijkans Nederlands. Mijn hoofdtranssportmiddel was natuurlijk de fiets. Niet mijn eigen fiets, maar een slap aftreksel daarvan. In Nederland een deal aangaan omtrent een fiets moet maar niet meer. Mijn eerste les. En mijn tweede? Nooit meer fietsen in NZ. Ik heb het uitvoerig uit de doeken gedaan. Niet meer doen, ondanks het adembenemende landschap. Er waren teveel momenten, dat ik daar geen oog voor had. Twee handen aan het stuur en zo recht mogelijk over de shoulder. Vooral niet achterom kijken. Want dan maak je zomaar een foute beweging. Speciaal de bruggen zullen mij bijblijven. Wat, nachtmerries kan ik er van krijgen. Zo’n 1baanswegbrug waar de truck de fietser alsnog wenst te passeren. Klootzakken. Sorry ik heb er geen andere woorden voor. In mijn periode zijn er 2 fietsers doodgereden. Weliswaar op Noord, maar toch. Helaas was het een ochtend waarbij de tent kleddernat bleek. Tja en die moest wel voor 2 volle dagen en meer worden ingepakt. Kortom het was duidelijk hoe het moest gaan. In alle rust douchen, in alle rust de tent in de zon zetten en in alle rust ontbijten. Om 10.15 zat ik op de fiets. Op naar het vliegveld. Daar aangekomen alle troep uit mijn tassen, 1 tasje vullen met handbagage en de rest in mijn grote plunjezak. Bagage afgegeven en om 12 u in alle rust teruggepeddeld naar het centrum van Christchurch. Via de telefoon had ik Graig, mijn fietsbaas, gewaarschuwd dat ik om half 3 voor zijn poort zou staan en dat we het dan wel even over de kosten moeten hebben. You have signed a contract Eddy . All the extra costs are for you. Om half 3 bij de poort. Geen sterveling. Beleefd een 3 kwartier gewacht. Vond ik behoorlijk lang. Uiteindelijk mijn eigen zadel eraf gehaald en de fiets aan het hek vastgemaakt met het cijferslot. Ik heb kortom die hele Graig niet weer gezien. Wat ik wel wist, was, dat hij mijn creditkaart kan belasten. En dus leek het me niet onverstandig deze maar even te blokkeren. Ik werd gerustgesteld met de mededeling dat er nog niets vanaf was. Wellicht zal er enige correspondentie volgen tussen Graig en mij, maar bij de fiets heb ik een briefje achtergelaten met de mededeling hoeveel ik verwacht, dat ik (nog) moet betalen. Wordt vervolgd, vermoed ik. Om 4 uur was ik terug in het centrum, waar een emotionele herdenkingsplechtigheid plaatsvond, vanwege het feit, dat het vandaag precies 6 jaar geleden was, dat het centrum van Christchurch via een aardbeving totaal verwoest werd met meer dan driehonderd doden. Er is een imposante herinneringsmuur geopend vandaag met daarop alle namen van de slachtoffers. Huilende mensen zorgen gemakkelijk voor mijn eigen tranen. Maar het was dan ook wel erg emotioneel. Gauw de bus gepakt naar het vliegveld, waar ik deze allerlaatste blog schrijf. Ik zal het schrijven van dit dagboek missen. Ik wil iedereen bedanken, die de moeite heeft genomen mij te volgen en zo af en toe heeft gereageerd. Speciaal bedanken moet ik natuurlijk mijn vriend Jan, die weer net zo’n lol heeft gehad in het reageren dan ik in het schrijven van dit dagboekje. Het inspireert toch. Graag tot de volgende trip ………….
Om 7 u met een beetje raar gevoel wakker geworden. Mijn allerlaatste dag in Nieuw-Zeeland. Zes weken lang mocht ik hier rondlopen, rondfietsen, rondopenbaarvervoerd worden, kortom ik mocht NZ ontdekken. En dat heb ik met volle overtuiging gedaan in de meest uiteenlopende omstandigheden. Zeker de weersomstandigheden. Want die bleken bijkans Nederlands. Mijn hoofdtranssportmiddel was natuurlijk de fiets. Niet mijn eigen fiets, maar een slap aftreksel daarvan. In Nederland een deal aangaan omtrent een fiets moet maar niet meer. Mijn eerste les. En mijn tweede? Nooit meer fietsen in NZ. Ik heb het uitvoerig uit de doeken gedaan. Niet meer doen, ondanks het adembenemende landschap. Er waren teveel momenten, dat ik daar geen oog voor had. Twee handen aan het stuur en zo recht mogelijk over de shoulder. Vooral niet achterom kijken. Want dan maak je zomaar een foute beweging. Speciaal de bruggen zullen mij bijblijven. Wat, nachtmerries kan ik er van krijgen. Zo’n 1baanswegbrug waar de truck de fietser alsnog wenst te passeren. Klootzakken. Sorry ik heb er geen andere woorden voor. In mijn periode zijn er 2 fietsers doodgereden. Weliswaar op Noord, maar toch. Helaas was het een ochtend waarbij de tent kleddernat bleek. Tja en die moest wel voor 2 volle dagen en meer worden ingepakt. Kortom het was duidelijk hoe het moest gaan. In alle rust douchen, in alle rust de tent in de zon zetten en in alle rust ontbijten. Om 10.15 zat ik op de fiets. Op naar het vliegveld. Daar aangekomen alle troep uit mijn tassen, 1 tasje vullen met handbagage en de rest in mijn grote plunjezak. Bagage afgegeven en om 12 u in alle rust teruggepeddeld naar het centrum van Christchurch. Via de telefoon had ik Graig, mijn fietsbaas, gewaarschuwd dat ik om half 3 voor zijn poort zou staan en dat we het dan wel even over de kosten moeten hebben. You have signed a contract Eddy . All the extra costs are for you. Om half 3 bij de poort. Geen sterveling. Beleefd een 3 kwartier gewacht. Vond ik behoorlijk lang. Uiteindelijk mijn eigen zadel eraf gehaald en de fiets aan het hek vastgemaakt met het cijferslot. Ik heb kortom die hele Graig niet weer gezien. Wat ik wel wist, was, dat hij mijn creditkaart kan belasten. En dus leek het me niet onverstandig deze maar even te blokkeren. Ik werd gerustgesteld met de mededeling dat er nog niets vanaf was. Wellicht zal er enige correspondentie volgen tussen Graig en mij, maar bij de fiets heb ik een briefje achtergelaten met de mededeling hoeveel ik verwacht, dat ik (nog) moet betalen. Wordt vervolgd, vermoed ik. Om 4 uur was ik terug in het centrum, waar een emotionele herdenkingsplechtigheid plaatsvond, vanwege het feit, dat het vandaag precies 6 jaar geleden was, dat het centrum van Christchurch via een aardbeving totaal verwoest werd met meer dan driehonderd doden. Er is een imposante herinneringsmuur geopend vandaag met daarop alle namen van de slachtoffers. Huilende mensen zorgen gemakkelijk voor mijn eigen tranen. Maar het was dan ook wel erg emotioneel. Gauw de bus gepakt naar het vliegveld, waar ik deze allerlaatste blog schrijf. Ik zal het schrijven van dit dagboek missen. Ik wil iedereen bedanken, die de moeite heeft genomen mij te volgen en zo af en toe heeft gereageerd. Speciaal bedanken moet ik natuurlijk mijn vriend Jan, die weer net zo’n lol heeft gehad in het reageren dan ik in het schrijven van dit dagboekje. Het inspireert toch. Graag tot de volgende trip ………….
-
22 Februari 2017 - 07:27
Bert B:
Thnx Eddy. ! Nogmaals goede reis en kom gezond terug. We spreken elkaar gauw ! -
22 Februari 2017 - 08:17
Marina:
Inderdaad ook ik zal je blog missen, tot gauw -
22 Februari 2017 - 08:31
Peter VdH:
Eddy, ik (en vele anderen) hebben genoten van je verhalen en foto's. Goede terugreis! -
22 Februari 2017 - 08:34
John&Mieke Waanders:
Ha, gelukkig heelhuids gelukt om het vliegveld te halen! Veel dank voor het dagelijkse leesplezier dat je ons hebt bezorgd. Ons ontbijt kreeg een bijzonder tintje zo.
behouden terugreis en tot horens/ziens in het Groningse,
Mieke&John -
22 Februari 2017 - 09:14
Nico Siccama:
Bedankt voor jou mooie en spannende reisverslag,op Google heb ik jou reis een beetje meegemaakt,ook de bruggen waar over je schrijft,er was een brug bij waar ook nog een treinrails in het midden liep zeg ik.
In ieders geval heb je wel een bijzondere fietsreis gemaakt, erg spannend om jou verslag bijna iedere morgen te lezen,je hebt weer veel meegemaakt op deze wereldreis Eddy,ik hoop dat jij het hele gebeuren nog een keer verteld bij ons Verzoamelstee in Onderdendam.
Tot ziens in Onderdendam. -
22 Februari 2017 - 09:24
Harma:
Het was een genot je verhalen te lezen. Ik zal het gewoon missen. Ik wens je een hele goede reis terug. -
22 Februari 2017 - 10:13
Will Beenes:
Goede reis terug Eddy,
Heb genoten van je prachtige verhalen. Bedankt!
Van Will. -
22 Februari 2017 - 10:31
Henk Van Doren:
Een hele goede terugreis gewenst Eddy; het was leuk je hier te ontmoeten en een dag met elkaar op te trekken! We hadden vandaag een dag op de fiets waardoor je bijna weer zegt, doen dat Nieuw-Zeeland, maar over het algemeen is er inderdaad te veel druk verkeer op te smalle wegen.
Groet,
Henk & Marja -
22 Februari 2017 - 11:11
SiepBrink:
Hallo Eddy,
Bedankt voor al je prachtige verhalen. Een goede terugreis gewenst. Ik hoop daarna snel een keer de rest van je verhalen te horen over Nieuw Zeeland. Ben nog benieuwd hoe dat afloopt met die fietsenmaker.
Groet
Siep. -
22 Februari 2017 - 12:36
Peter Hartsema:
Dank je wel Eddy, het was vermakelijk. -
22 Februari 2017 - 12:47
Hella:
Slim om je creditcard te blokkeren. Nu moet er wel over en weer gecommuniceerd worden. Geen probleem als je nu onderweg ergens moet betalen? Goede reis! Je doet ook weer China aan? Ik ben benieuwd of Ole je nog kent. Tot snel! -
22 Februari 2017 - 13:44
Jan Drenth:
We blijven toch een volk van dominees en koopmannen he… Je gaat me toch niet vertellen dat je een goedwillende, hardwerkende ondernemer in een aardbevingsgebied het vel over de oren gaat halen he? Je creditkaart blokkeren… Foei..! Kruidenier! Ik hoop dat je tijdens de vliegreis terug niet zelfgenoegzaam gaat zitten wezen, maar dat je verteerd wordt door schuldgevoel.
Wees een kerel, betaal gewoon het afgesproken bedrag, bedank hem voor al z'n moeite, geef hem wat nuttige adviezen hoe hij zijn handel nog beter kan maken en wens hem verder veel succes en sterkte! -
22 Februari 2017 - 16:53
Kirsten :
Goede reis en fijn dat je weer onderweg bent naar Toos! Jammer dat je blog weer afgelopen is. Ben benieuwd naar je nieuwe avontuur!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
