Zondag 12 februari
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
12 Februari 2017 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Zondag 12 februari
Ik sta met mijn tentje op een enorm veld, onderdeel van een van de grootste Top Ten Holydayparken van Nieuw-Zeeland. De wind heeft er vrij spel en ik mag van geluk spreken, dat mijn Amerikaanse tent gebouwd is voor deze omstandigheden. Tot nu toe heb ik nog niet 1 scheerlijntje hoeven te gebruiken. Om 8 uur waaide ik wel bijna mijn tentje uit. Langebroekenweer om te beginnen, met jas. Dat duurde gelukkig niet lang. Eenmaal de zon, is het ook in een mum van tijd warm. De laatste mooie dag volgens de voorspellingen. Je kunt echt maar het beste in het noordoosten zitten. Blenheim heeft niet voor niks de meeste zonuren. Ik dacht Nelson, maar op de plaatsnaamborden van Blenheim staat het nadrukkelijk. Aan de overkant van de weg is er een winkel open. Een organic store. Alles wat ze daar verkopen is natuurlijk, zonder pesticiden, zonder andere chemicaliën, kortom dat wordt een organisch ontbijtje. Ik vind de eitjes van mijn buurman Jan zeker zo lekker en veeeeeel goedkoper. Misschien moet ik dat hier niet schrijven., want breng ik hem op een idee. Na het organische ontbijt even gekeken naar de highlights van Christchurch. Dit land wordt een grote toeristische attractie als ze niet uitkijken. Een beetje zelf ontdekken, wat rondsnuisteren houdt men niet van. Het is een en al betaalde actie. In een stad betekent dat rondmountainbiken, een stadstour per bus of tram, leren hiphopdansen op een plein en ga zo maar door. Ook in de rurale gebieden kun je niks op eigen houtje. Alles wordt overgoten met een avonturensausje. Eigenlijk vind ik maar twee dingen echt leuk van reizen: langdurig op mijn fietsje door mooie landschappen rijden of oeverloos dwalen door vreemde steden, met in beide gevallen als prettig bijprodukt: ontmoetingen. Dat laatste heb ik vandaag eigenlijk de hele dag gedaan in prachtig weer en ik zou dat zomaar een week kunnen volhouden. Zeker in deze zo hard getroffen stad. En dan te bedenken dat het in februari 2011 een NASCHOK was van een klap een half jaar eerder een eind verderop. Die gaf 7.8 aan, terwijl de naschok bleef steken op 6.2. We mogen in Groningen echt wel hopen dat dergelijke schokken uitblijven. Met al die oude panden in onze provincie blijft er geen huis staan. Het moet hier 6 jaar geleden oorlogsgebied zijn geweest. Waar je ook loopt, zijn ze bezig met herstel en veelal nieuwbouw. Maar met een optimisme en een elan, dat ik bij ons wat mis. Morgen wil ik mij laten informeren via een stadstoer. Het schijnt namelijk slecht weer te worden. Ook een museum is dan fijn, maar daar was ik vanmiddag. Het Canterbury Museum liggend in een prachtig park. Morgen moet ik daar weer naar toe. Nog lang alles niet gezien. En zo mooi, maar vooral ook zo overzichtelijk. Wat heb ik een respect voor museuminrichters……….
Ik sta met mijn tentje op een enorm veld, onderdeel van een van de grootste Top Ten Holydayparken van Nieuw-Zeeland. De wind heeft er vrij spel en ik mag van geluk spreken, dat mijn Amerikaanse tent gebouwd is voor deze omstandigheden. Tot nu toe heb ik nog niet 1 scheerlijntje hoeven te gebruiken. Om 8 uur waaide ik wel bijna mijn tentje uit. Langebroekenweer om te beginnen, met jas. Dat duurde gelukkig niet lang. Eenmaal de zon, is het ook in een mum van tijd warm. De laatste mooie dag volgens de voorspellingen. Je kunt echt maar het beste in het noordoosten zitten. Blenheim heeft niet voor niks de meeste zonuren. Ik dacht Nelson, maar op de plaatsnaamborden van Blenheim staat het nadrukkelijk. Aan de overkant van de weg is er een winkel open. Een organic store. Alles wat ze daar verkopen is natuurlijk, zonder pesticiden, zonder andere chemicaliën, kortom dat wordt een organisch ontbijtje. Ik vind de eitjes van mijn buurman Jan zeker zo lekker en veeeeeel goedkoper. Misschien moet ik dat hier niet schrijven., want breng ik hem op een idee. Na het organische ontbijt even gekeken naar de highlights van Christchurch. Dit land wordt een grote toeristische attractie als ze niet uitkijken. Een beetje zelf ontdekken, wat rondsnuisteren houdt men niet van. Het is een en al betaalde actie. In een stad betekent dat rondmountainbiken, een stadstour per bus of tram, leren hiphopdansen op een plein en ga zo maar door. Ook in de rurale gebieden kun je niks op eigen houtje. Alles wordt overgoten met een avonturensausje. Eigenlijk vind ik maar twee dingen echt leuk van reizen: langdurig op mijn fietsje door mooie landschappen rijden of oeverloos dwalen door vreemde steden, met in beide gevallen als prettig bijprodukt: ontmoetingen. Dat laatste heb ik vandaag eigenlijk de hele dag gedaan in prachtig weer en ik zou dat zomaar een week kunnen volhouden. Zeker in deze zo hard getroffen stad. En dan te bedenken dat het in februari 2011 een NASCHOK was van een klap een half jaar eerder een eind verderop. Die gaf 7.8 aan, terwijl de naschok bleef steken op 6.2. We mogen in Groningen echt wel hopen dat dergelijke schokken uitblijven. Met al die oude panden in onze provincie blijft er geen huis staan. Het moet hier 6 jaar geleden oorlogsgebied zijn geweest. Waar je ook loopt, zijn ze bezig met herstel en veelal nieuwbouw. Maar met een optimisme en een elan, dat ik bij ons wat mis. Morgen wil ik mij laten informeren via een stadstoer. Het schijnt namelijk slecht weer te worden. Ook een museum is dan fijn, maar daar was ik vanmiddag. Het Canterbury Museum liggend in een prachtig park. Morgen moet ik daar weer naar toe. Nog lang alles niet gezien. En zo mooi, maar vooral ook zo overzichtelijk. Wat heb ik een respect voor museuminrichters……….
-
12 Februari 2017 - 10:06
Henk:
Ha Eddie, je move richting Christchurch was zo slecht nog niet. Hier viel het weer vandaag nogal tegen, morgen storm en regen. De weersverwachting op iets langere termijn voor het Noordereiland houdt ook al niet over..... Geniet nog van je laatste week vakantie! Als we terug zijn in NL komen we zeker een keer langs in Onderdendam. -
12 Februari 2017 - 14:28
Jan Drenth:
Een stadstoer… Zou je dat nu wel doen? Ik herinner me dat je een keer in Joegoslavië (nu spreek ik van meer dan 30 jaar geleden) van pure wanhopige verveling in je eentje bent meegeweest met zo'n dagje in een zondoorstoofde bus vol toeristen. En ik vergeet nooit meer jouw gezicht toen je die avond die bus uitwankelde…
En zo'n lijstje 'What on earth shall we do today'… Alleen die tekst al… Daar word je toch ook niet vrolijk van…
Nee, het lijkt me het beste dat je het gewoon op een drinken zet en de komende week doorbrengt in een prettige dronkenschap, tot je dat vliegtuig in mag... -
12 Februari 2017 - 18:56
Anneke Mekkes V D Meer:
Weer een prachtig verhaal Eddy, als ik jou was zou ik daar nog maar 'n poosje verblijven, qua weer is het daar beter vertoeven als hier. Momenteel vriest het hier 'n paar graden en het is met de oostenwind erbij ijzig koud. Kan me ook voorstellen dat je weer graag koers zet naar naar ons mooie dorpje Onderdendam en je weer bij je gezin wilt voegen, wij wensen je nog een relaxte voortzetting van je reis. Gr van Jan en Anneke Mekkes -
13 Februari 2017 - 16:46
Bob:
het blijft leuk om je van grote afstand te volgen, Eddy. Klopt het dat ik maandag 13 mis terwijl het bij jou al bijna dinsdag 14 is.......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
