Maandag 23 en Dinsdag 24 januari
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
24 Januari 2017 | Nieuw Zeeland, Franz Josef
Maandag 23 januari
Tja dat is lekker wakker worden in zo’n echt bed. Hoewel ik moet zeggen dat ik inmiddels uitstekend slaap, ook op mijn luchtbed en in mijn slaapzak. Om 7 uur uit bed want het zou een lange dag worden. Van Haast naar Fox Glazier is 120 km en dat is in dit heuvelachtige landschap wel wat veel. Om kwart voor 8 op de fiets. Er zijn van die dagen dat elke trap gevoeld wordt. Dit was zo’n dag. Een prachtige route, eerst langs de zee, daarna het binnenland in voor 4 pittige klimmetjes. Eentje ging er tot 14 procent. Maar ik merk dat ik weer sterker wordt, want ik hoefde deze keer niet van de fiets. Ook de wind stond goed. Maar dit landschap zorgt al gauw voor een gemiddelde snelheid van hooguit 13 kilometer per uur, dus echt opschieten doet het niet. Na de klimpartijen even staan kletsen met een jong stel uit Brighton, dat de andere kant opging. Beiden reden op een mountainbike waarbij ik verlekkerd naar hun derailleur keek. Dan kun je dus altijd op je zadel blijven zitten, al is de helling 20 procent. Ze reden veel op gravelwegen vanwege het verkeer, vertelden ze en daar waren hun fietsen heel geschikt voor. Maar ja. Er moest natuurlijk nog veel meer op asfalt worden gereden en dan zijn die brede banden met grof profiel niet prettig. Op 55 kilometer, het was inmiddels 12 uur, kon ik lunchen bij een Salmon Farm. Gelukkig kon je naast zalm er ook een broodje onder krijgen en een prima cappuccino. Om 15.00 zat ik op 85 km en had het helemaal gehad. Bij een camping zonder WiFi in the middle of nowhere heb ik voor 15 dollar mijn tentje opgericht. Een keurige keuken, douche en een bieb vol Nieuw Zeelandse boeken staan tot mijn beschikking. Het is inmiddels al vijf uur en ben nog steeds de enige bewoner van dit afgelegen campinkje. Wordt vast een rustig nachtje. Morgen via Fox Glazier naar Franz José Glazier. In totaal 65 km met veel hoogte verschillen.
Wel zo rustig als ik dacht is het uiteindelijk niet geworden. Eerst kwam de Nederlandse politieman langs, maar die ging toch liever in de bush. Even later 3 Engelsen die in een cabin gingen, een vrouw die in haar eentje in een auto rondlopende en daarna 3 kampeerders en een jong Duits stel uit Beieren, die met een piepklein campertje binnenkwamen. De laatste kampeerder om 20.00 werd zelfs geweigerd ivm de faciliteiten als wc en douches. Na veel gesmeek mocht hij zijn tent uiteindelijk neerzetten. Het is nu 21.00 en iedereen eet . Ik ga zo naar bed. De eigenaar van de camping had fijn nieuws: morgenmiddag wordt het weer gewoon koud en gaat het regenen en stormen. Ik hoop op tijd in Franz Josef Glazier te zijn. Kortom op tijd op de fiets…….
Dinsdag 24 januari
Met zoveel mensen vlak om je heen (een camping met privacy moet nog uitgevonden worden) ben je vroeg wakker. De tentritsen gaan vanaf een uur of zes open en dicht. Dat kan iedereen het niet meer ophouden. Voor mij geldt dat om 3 uur al. Om 7.45 zat ik al op de fiets. Regenjas aan, want het was koud, bewolkt en het dreigde. 35 km naar Fox Glazier, die ik gisteren had laten liggen, vielen me niet mee. Natuurlijk wel weer prachtige plaatjes met laaghangende wolken om de bergen, maar het ging moeizaam. Inmiddels ben ik ook snotverkouden, dus dat helpt ook niet echt met een goede ademhaling. Pas om 10.15 in Fox. Bibberend van de kou heb ik de gletsjer maar voor gezien gehouden. Bacon en eggs leken mij beter om bij te komen. Daarna om 11 uur op naar de volgende Glazier, namelijk Franz Josef. Een stukje van slechts 23 km, maar vanaf de koffie direct 4 km de lucht tussen de 7-10%. Na 7 km de 2e met 3 km ook een hele lekkere en om het af te leren op 14 km nog eentje van 1 km. Om 14.00 reed ik Franz Josef binnen in de regen bij 8 graden. Op naar de camping. Welkom meneer, maar u gaat toch niet uw tent opzetten op onze kleddernatte tentveldjes. Er staan slechts 3 tentjes met zeer jeugdigen. Ik keek hem verwijtend aan, maar voor 60 dollar sliep ik in een echt bed met stroom en WiFi. Doet u dat dan maar, zei ik nauwelijks tegenstribbelend. Om 16.00 gedoucht en wel terug naar het centrum . Ik had mijn besluit genomen, toen de manager van het park mij de weersverwachtingen oplepelde. Ik vertrek morgen met bus naar het noorden. Naar Nelson om precies te zijn. Ik blijk van 9 tot 18 u in de bus te zitten, maar de kans op warmte is daar zoveel groter. Ik sla volgens het routeboekje in een klap 10 etappes over, maar hoe mooi het hier ook is, het is me echt veel te koud. Eenmaal in Nelson zal ik dan de volgende dag naar het Abel Tasman park vertrekken, dat erg mooi moet zijn en waar je ook moeiteloos een paar dagen kunt vertoeven. Bovendien maak ik zo tijd vrij om een bezoek aan Wellington te brengen. Kortom ik zie alleen maar voordelen. Om er zeker van te zijn dat ook mijn fiets mee kan, stond ik vanmiddag om 17.00 braaf te wachten op de bus, want ik had meegekregen dat ook morgen dezelfde chauffeur er zou zijn. Bij hem heb ik dus ook mijn fietsvervoer kunnen regelen. Nu nog hooguit morgen op tijd (9.15) bij de bus. Maar laat dat maar aan de Buismannen over. Die staan er liever een half uur te vroeg………
Tja dat is lekker wakker worden in zo’n echt bed. Hoewel ik moet zeggen dat ik inmiddels uitstekend slaap, ook op mijn luchtbed en in mijn slaapzak. Om 7 uur uit bed want het zou een lange dag worden. Van Haast naar Fox Glazier is 120 km en dat is in dit heuvelachtige landschap wel wat veel. Om kwart voor 8 op de fiets. Er zijn van die dagen dat elke trap gevoeld wordt. Dit was zo’n dag. Een prachtige route, eerst langs de zee, daarna het binnenland in voor 4 pittige klimmetjes. Eentje ging er tot 14 procent. Maar ik merk dat ik weer sterker wordt, want ik hoefde deze keer niet van de fiets. Ook de wind stond goed. Maar dit landschap zorgt al gauw voor een gemiddelde snelheid van hooguit 13 kilometer per uur, dus echt opschieten doet het niet. Na de klimpartijen even staan kletsen met een jong stel uit Brighton, dat de andere kant opging. Beiden reden op een mountainbike waarbij ik verlekkerd naar hun derailleur keek. Dan kun je dus altijd op je zadel blijven zitten, al is de helling 20 procent. Ze reden veel op gravelwegen vanwege het verkeer, vertelden ze en daar waren hun fietsen heel geschikt voor. Maar ja. Er moest natuurlijk nog veel meer op asfalt worden gereden en dan zijn die brede banden met grof profiel niet prettig. Op 55 kilometer, het was inmiddels 12 uur, kon ik lunchen bij een Salmon Farm. Gelukkig kon je naast zalm er ook een broodje onder krijgen en een prima cappuccino. Om 15.00 zat ik op 85 km en had het helemaal gehad. Bij een camping zonder WiFi in the middle of nowhere heb ik voor 15 dollar mijn tentje opgericht. Een keurige keuken, douche en een bieb vol Nieuw Zeelandse boeken staan tot mijn beschikking. Het is inmiddels al vijf uur en ben nog steeds de enige bewoner van dit afgelegen campinkje. Wordt vast een rustig nachtje. Morgen via Fox Glazier naar Franz José Glazier. In totaal 65 km met veel hoogte verschillen.
Wel zo rustig als ik dacht is het uiteindelijk niet geworden. Eerst kwam de Nederlandse politieman langs, maar die ging toch liever in de bush. Even later 3 Engelsen die in een cabin gingen, een vrouw die in haar eentje in een auto rondlopende en daarna 3 kampeerders en een jong Duits stel uit Beieren, die met een piepklein campertje binnenkwamen. De laatste kampeerder om 20.00 werd zelfs geweigerd ivm de faciliteiten als wc en douches. Na veel gesmeek mocht hij zijn tent uiteindelijk neerzetten. Het is nu 21.00 en iedereen eet . Ik ga zo naar bed. De eigenaar van de camping had fijn nieuws: morgenmiddag wordt het weer gewoon koud en gaat het regenen en stormen. Ik hoop op tijd in Franz Josef Glazier te zijn. Kortom op tijd op de fiets…….
Dinsdag 24 januari
Met zoveel mensen vlak om je heen (een camping met privacy moet nog uitgevonden worden) ben je vroeg wakker. De tentritsen gaan vanaf een uur of zes open en dicht. Dat kan iedereen het niet meer ophouden. Voor mij geldt dat om 3 uur al. Om 7.45 zat ik al op de fiets. Regenjas aan, want het was koud, bewolkt en het dreigde. 35 km naar Fox Glazier, die ik gisteren had laten liggen, vielen me niet mee. Natuurlijk wel weer prachtige plaatjes met laaghangende wolken om de bergen, maar het ging moeizaam. Inmiddels ben ik ook snotverkouden, dus dat helpt ook niet echt met een goede ademhaling. Pas om 10.15 in Fox. Bibberend van de kou heb ik de gletsjer maar voor gezien gehouden. Bacon en eggs leken mij beter om bij te komen. Daarna om 11 uur op naar de volgende Glazier, namelijk Franz Josef. Een stukje van slechts 23 km, maar vanaf de koffie direct 4 km de lucht tussen de 7-10%. Na 7 km de 2e met 3 km ook een hele lekkere en om het af te leren op 14 km nog eentje van 1 km. Om 14.00 reed ik Franz Josef binnen in de regen bij 8 graden. Op naar de camping. Welkom meneer, maar u gaat toch niet uw tent opzetten op onze kleddernatte tentveldjes. Er staan slechts 3 tentjes met zeer jeugdigen. Ik keek hem verwijtend aan, maar voor 60 dollar sliep ik in een echt bed met stroom en WiFi. Doet u dat dan maar, zei ik nauwelijks tegenstribbelend. Om 16.00 gedoucht en wel terug naar het centrum . Ik had mijn besluit genomen, toen de manager van het park mij de weersverwachtingen oplepelde. Ik vertrek morgen met bus naar het noorden. Naar Nelson om precies te zijn. Ik blijk van 9 tot 18 u in de bus te zitten, maar de kans op warmte is daar zoveel groter. Ik sla volgens het routeboekje in een klap 10 etappes over, maar hoe mooi het hier ook is, het is me echt veel te koud. Eenmaal in Nelson zal ik dan de volgende dag naar het Abel Tasman park vertrekken, dat erg mooi moet zijn en waar je ook moeiteloos een paar dagen kunt vertoeven. Bovendien maak ik zo tijd vrij om een bezoek aan Wellington te brengen. Kortom ik zie alleen maar voordelen. Om er zeker van te zijn dat ook mijn fiets mee kan, stond ik vanmiddag om 17.00 braaf te wachten op de bus, want ik had meegekregen dat ook morgen dezelfde chauffeur er zou zijn. Bij hem heb ik dus ook mijn fietsvervoer kunnen regelen. Nu nog hooguit morgen op tijd (9.15) bij de bus. Maar laat dat maar aan de Buismannen over. Die staan er liever een half uur te vroeg………
-
24 Januari 2017 - 08:17
Angelique :
Hey Eddy,
Jee wat jammer dat je de reis niet zo kan maken als gepand! Maar juiste beslissing lijkt me. En geniet dan indersaad van de extra tijd die je overhebt. In Abel Tasman kan je schitterende wandelingen maken, hopen op goed weer dan. En als je met boot naar wellington gaat is ook een prachtige vaart door de Sounds! Geniet desalniettemin Eddy!
Grtjes! -
24 Januari 2017 - 08:28
Harmke:
Wat een barre tochten voor je. Prestatie hoor. Mocht je in Wellington in een bed en breakfast willen slapen dan weet ik wel een goed adres voor je bij onze tante Liesje. Ze zal je van top tot teen verwennen. Wel is het een hele gezellige prater. Mocht je dit doen doe haar dan de groeten van de fam. Schuitema. Ze is te vinden op internet onder Liesje Schuitema Wellington. Kosten weet ik niet, maar het is een geliefde plek voor toeristen. Goede reis nog verder. -
24 Januari 2017 - 08:42
Harmke:
Je kunt onze tante ook vinden onder homestay at Evans bay. In nieuw zeeland heet ze Leisha (Liesje). Het is maar een tip om weer goed op te warmen voor de verdere tocht. -
24 Januari 2017 - 08:59
John&Mieke Waanders:
Ha gelukkig , je bent weer bij ons ontbijt. Begonnen ons al zorgen te maken. en het valt ook niet mee lezen we.
Nou niet te veel van ander vervoer gebruik gaan maken, hoor. Anders begint het op een Krasreis te lijken....
Onze bewondering willen we graag zo houden! Genieten maar weer . -
24 Januari 2017 - 11:31
Siep Brink:
Hallo Eddy,
Wat is dat nou. Met de bus door Nieuw Zeeland reizen. Dat kwam toch niet in ons woordenboek voor. Als ik er bij was geweest, was dit natuurlijk niet gebeurd. Maar wellicht ben je straks weer helemaal uitgerust om weer fris en monter aan de start te staan van de volgende etappe. En je bent verkouden begrijp ik. En Sonnema Beerenburg verkopen ze daar niet in Nieuw Zeeland, neem ik aan. Ik wens jou een mooie busreis toe en beterschap. Groet Siep. -
24 Januari 2017 - 13:02
Jan Drenth:
Oei…! Dat moet een pittige beslissing voor je zijn geweest… Zo maar even 10 etappes overslaan, niks stoerdoenerij en heroïek, het hele zelfbeeld over de kop, EFI aan gruzelementen… Tjonge jonge…
Nou ja, slecht voor het zelfvertrouwen maar goed voor je karakter, zullen we maar zeggen.
Dus nu gezellig tussen de bloemetjesjurken en de sandalen in de bus. En dat 9 uur lang.. Nou ja, ook leuk… Toch? -
25 Januari 2017 - 07:55
Bert B:
Nou zeg, 10 etappes overslaan .... Dat had je 10 jaar geleden zeker niet gedaan. Geniet ervan Eddy. Lekker bijkomen. -
25 Januari 2017 - 08:49
Rolf:
Hoi Eddy,
Als je bij elke regenbui een etappe overslaat, ben je zo weer thuis. Ik ben het helemaal met Siep eens. Op jouw leeftijd moet je niet meer alleen gaan reizen. Met Siep erbij zou het inderdaad niet gebeurd zijn en had je ook wat vaker in een tentje geslapen. Zonder enige vorm van emotie 10 etappes !!!! overslaan.
Is met de bus omhoog en met de fiets naar beneden misschien een optie??? -
25 Januari 2017 - 12:26
Ali Schuil:
Wat een gezeur mannen!
Eddy wordt steeds meer een reiziger. Dat kan op vele manieren. De voorkeur gaat uit naar de fiets! Maar het moet wel leuk blijven.
Eddy, gefeliciteerd!
Liefs van mooiweerfietser Ali .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
