Dag 17 Sevilla - Almaden de la Plata 75 km

Dag 17 Sevilla - Almaden de la Plata 75 km

Om 6 uur stond ik, geheel okselfris, voor mijn bed. Mijn verzorgende karakter zorgde ervoor dat ik zowel de koffie als de broodjes, gesmeerd en wel had klaarstaan, toen Henk via zijn Garmin ontdekte, dat hij niet optimaal had geslapen. Ja zo gaan die dingen tegenwoordig. Het apparaat had hem te weinig punten voor een echt goede nachtrust en dan heb je dus matig geslapen. Tja. Na het ontbijt bleek bij het afdalen van de trappen, dat het Garmin apparaat gelijk had, want Henk miste de laatste tree. Gelukkig kon hij nog steeds erg goed fietsen. De stad uitkomen via Google Maps zorgde voor een dusdanig verrassende route, dat we alle highlights in town nog een keer bezochten. Pfff. Wist u overigens dat de hoge en vooral smalle steegjes maar 1 enkele oorzaak hebben? Juist, zoveel mogelijk schaduw creëren. En dat snappen wij inmiddels heel goed.

Buiten de stad kwam het eerste stuk ons behoorlijk bekend voor. Dit hadden wij twee dagen geleden in omgekeerde vorm reeds gedaan. Pas bij Guillena boog de weg naar het noorden naar Merida. Wat toen volgde, voel ik tijdens het schrijven nog steeds. Op en af, op en af. 1000 hoogtemeters over 40 km. Toch arriveerden we reeds om 12.30 bij ons hotel in Almaden de la Plata. Daar scoorden we voor 35 euri een 2 persoonskamer. Ook het Menu del Dia werd tussen 2 en 4 geserveerd a 10 euro per menu, 3 gangen. Slechts het alcoholvrije bier uit de tap had een Nederlandse prijs, waardoor het toch allemaal weer flink opliep. De grootste verrassing was het grote aantal Nederlandse vrouwen, dat ook het menu del dia kreeg. Nieuwsgierig als wij zijn, kwamen we erachter, dat dit Nederlandse vrijwilligers waren, die hun tijd besteedden aan de opvang van verwaasloosde paarden. Tja Spanje is een prachtig land, maar hun houding richting paarden, honden en stieren verdient enige verbetering. Wij staken onze bewondering voor de vrouwen niet onder stoelen of banken. Wij kregen er veel voor terug, toen we en passant meldden, dat we op de fiets waren. Henk vergat te melden dat ik elektrisch reed. Terug naar onze voor een ruimbemeten siesta. Heerlijk na die klimpartij. Om 17.00 nog even op het terras voor een drankje. Hoeveel water en bier we hier wegdrinken is nauwelijks te bevatten. Liters. Het dorpje blijkt een grote suoermeccado te bezitten. Via een steegje lopen we er op af. En terwijl ik me hardop afvraag of we goed lopen, zegt een dame vanuit een deuropening: jazeker jullie gaan goed. Ze woonde al weer zes jaar in dit dorp. De liefde.

Boodschapjes gedaan voor vanavond. Broodje, kaasje, jam. Ook de airco op de kamer werkt inmiddels. Er zaten geen batterijen in de afstandsbediening, maar wel in die van de tv, die aan ons toch niet besteed is. Morgen naar Zafra. Zo’n 90 km met (te) veel hoogtemeters. Henk hoopt nog steeds stiekem op een lege accu…….