Dag 1 5 mei 2023

Zo, eindelijk vertrokken. Ipv donderdag bleek het vrijdag te worden. Want……op een echo van 2 week geleden bleek mijn gedotterde slagader in mijn rechterknie op nieuw (bijna) weer dicht te zitten. En dus leek het de vaatchirurg wel handig om nog even een CT scan te maken. Waarna ik gistermiddag een uiterst vriendelijke verpleegkundige aan de lijn kreeg, die mij niet wenste te adviseren wat te doen. De slagader kan helemaal dicht gaan en dan is het misschien minder fijn om in Spanje te fietsen. Tja als…..dan…..

Ik schrijf dit op de autobahn bij Oberhausen en dus kan er geconcludeerd worden, dat er enig risico wordt genomen. Maar ja het leven op zich is al zo risicovol, dat ik dit er bij meeneem. En gaat het niet, dan keren we terug is de afspraak, waar Henk graag mee akkoord ging

Dus vandaag een pokkeneind in de auto, die door Henk liefkozend zijn Gouden Koets wordt genoemd. Persoonlijk vind ik dat voor een bak uit 1996 met een half miljoen km op de teller en stoelen waar je uitgetrokken moet worden, wil je uitstappen, wat ver gaan.

We hopen vandaag diep in Frankrijk te eindigen, nadat we vanmorgen, uitgezwaaid door Toos, om half 9 uit Onderdendam vertrokken. Het zal vannacht wel een Ibisje worden….

Het is na een hele lange dag (900 km) Chalon sur Saonne geworden. Het kamertje van 11m2 blijkt groot genoeg voor 3 bedden en een douche/wc, maar onze fietsen hebben we toch maar op de auto gelaten. Het hek gaat straks dicht, meneer. De voorzirgsmaatregelen zijn erg groot. Met kettingsloten zitten onze fietsen aan de auto geketend.

Het was me wel een k….reis. Nog nooit zo vaak en langdurig in de file gestaan en gereden en jawel, natuurlijk zat ik toen achter het stuur. Mijn opmerkingen over de oude bak neem ik nu al terug, want hij rijdt voortreffelijk. Over de stoelen blijf ik bij mijn standpunt. Je moet de auto uitrollen. Geen probleem vior een smui iemand als ik.

Morgen in 1 ruk naar even boven Barcelona waar Jlaas Stol met vrouw ons enthousiast opwachten. En mijn knie ……even afwachten.