Dag 12 3 oktober 2017
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
04 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Bluff
Dag 12 3 oktober 2017
Allemachtig wat was het koud vannacht. Rond het vriespunt. Om 3 u moest ik even en kon bijna niet meer warm worden. Om 6 u eruit en wij niet alleen. Om ons heen stonden er allerlei mensen druk te doen en in hun auto en weg. Kijken naar de zonsopgang boven Monument Valley. Zo snel lukte ons dat niet, maar eenmaal daar weer in de buurt toch nog vele foto’s gemaakt van de rotspartijen waar de zon steeds meer langs gleed. Betoverend mooi. En ja toen op naar Bluff. In principe 80 km, maar de reis kon wat langer gemaakt worden door een 15 km durend tripje halverwege. Na de second breakfast ontwikkelde zich bij mij al het idee, dat tripje maar te laten lopen. Je kunt tenslotte niet alles. Het gemak waarmee Rene deze lastige tocht weer maakte ( 1000 hoogtemeters) gaf mij het idee dat onze wegen zich vandaag wel eens konden scheiden. En jawel hoor, daar stond hij na 50 km op het kruispunt al te wachten. Met enige aarzeling vroeg hij of ik mee ging. Ik schudde heftig van nee, want praten gaat bij die klimpartijen niet zo goed meer. Ik wel, riep hij enthousiast en weg was hij. Alleen verder. Met nog steeds heel veel moois in de vorm van rode rotspartijen in een verder desolate woestijn. De temperatuur liep van 2 graden in de vroege ochtend naar 28 om 12 uur. De lange weg naar Bluff bleek zwaar met als toetje een 10 procents helling, 5 km voor Bluff. Maar er wachtte weer een prachtige camping met voor het eerst een stukje gras voor onze tenten. Anderhalf uur na mij verscheen ook Rene alweer met inderdaad prachtige foto's. Van enige afgunst had ik totaal geen last. Bluff is een gehucht van 350 inwoners maar met een winkel met bier. Kortom na de lange fietstocht konden wij ons weer eens te goed doen het gerstenat. Omg wat lekker na drie dagen onthouding. Ik schrijf deze blog in mijn t-shirt en korte broek. Wat een verschil in temperatuur met gisteravond. Morgen naar Monticello over 80 km en wederom 1000 hoogtemeters. Mijn ketting krijgt een extra beurtje……..
Allemachtig wat was het koud vannacht. Rond het vriespunt. Om 3 u moest ik even en kon bijna niet meer warm worden. Om 6 u eruit en wij niet alleen. Om ons heen stonden er allerlei mensen druk te doen en in hun auto en weg. Kijken naar de zonsopgang boven Monument Valley. Zo snel lukte ons dat niet, maar eenmaal daar weer in de buurt toch nog vele foto’s gemaakt van de rotspartijen waar de zon steeds meer langs gleed. Betoverend mooi. En ja toen op naar Bluff. In principe 80 km, maar de reis kon wat langer gemaakt worden door een 15 km durend tripje halverwege. Na de second breakfast ontwikkelde zich bij mij al het idee, dat tripje maar te laten lopen. Je kunt tenslotte niet alles. Het gemak waarmee Rene deze lastige tocht weer maakte ( 1000 hoogtemeters) gaf mij het idee dat onze wegen zich vandaag wel eens konden scheiden. En jawel hoor, daar stond hij na 50 km op het kruispunt al te wachten. Met enige aarzeling vroeg hij of ik mee ging. Ik schudde heftig van nee, want praten gaat bij die klimpartijen niet zo goed meer. Ik wel, riep hij enthousiast en weg was hij. Alleen verder. Met nog steeds heel veel moois in de vorm van rode rotspartijen in een verder desolate woestijn. De temperatuur liep van 2 graden in de vroege ochtend naar 28 om 12 uur. De lange weg naar Bluff bleek zwaar met als toetje een 10 procents helling, 5 km voor Bluff. Maar er wachtte weer een prachtige camping met voor het eerst een stukje gras voor onze tenten. Anderhalf uur na mij verscheen ook Rene alweer met inderdaad prachtige foto's. Van enige afgunst had ik totaal geen last. Bluff is een gehucht van 350 inwoners maar met een winkel met bier. Kortom na de lange fietstocht konden wij ons weer eens te goed doen het gerstenat. Omg wat lekker na drie dagen onthouding. Ik schrijf deze blog in mijn t-shirt en korte broek. Wat een verschil in temperatuur met gisteravond. Morgen naar Monticello over 80 km en wederom 1000 hoogtemeters. Mijn ketting krijgt een extra beurtje……..
-
04 Oktober 2017 - 13:03
Marina:
We wachten met spanning op de foto's. Goed dat rene even zijn vleugels heeft uitgeslagen . En ik zie je inderdaad met een welverdiend biertje voor je tent uitpuft. Ik werd zo geprikkeld door je verhalen en ben hier ook weer eens ben gaan kijken naar mijn foto's en ik heb weer genoten. Al bijna op de helft. Zet m op jongens op naar de rustdag -
05 Oktober 2017 - 14:56
Jan Drenth:
Een rit van 80 km die nog even 15 km langer gemaakt kan worden... Bij die afslag stond zeker een bordje: 'For the totally nuts'...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
