Dag 2
Door: Eddy Buisman
Blijf op de hoogte en volg Eddy
10 September 2015 | Verenigde Staten, Seattle
Het stond al in de sterren. De dag zou problematisch voor me worden. Het lag nietaan Toos. Op tijd in de auto namelijk naar Schiphol. Ruim op tijd aanwezig en met veel balanceergevoel mijn ingepakte fiets uiteindelijke bij de oversized luggage gekregen. Een schietgebedje om toch vooral ook samen in San Diego aan te komen heb ik er nog even op los gelaten. Afscheid van Toos. 10 weken(!) Belachelijk heb ik zo nu en dan al gehoord. Om je vrouw zo lang alleen te laten. We kunnen het iedereen aanraden omeven je eigen gang te gaan.
Twee uur vertrek, dat werd dus vier uur. Zittenden wachtend met allerlei verschillende typen is boeiend. De eerste begint al na een kwartier vragen te stellenen de laatste (ik dus) ondergaat de vertraging gelaten. In IJsland bleek het erg slecht weer te zijn deze dag. Zo erg vond ik het niet dus. Na drie uurtjes vliegen in IJsland. Je snapt niet dat Nederland daar van verloren heeft. Vrijwel geen inwoners, bijna tegen Groenland aan. Dat daar gevoetbald worden is al een wonder. Wel erg mooi.
De vertraging bleef mij natuurlijk de hele dag achtervolgen. Ook het vliegtuig naar Seattle vertrok twee uur later. Zo wat een tocht. Nog nooit 7 uur achtereen in een vliegtuig gezeten. Maar het verliep erg rustig. Mijn vliegtuig in Seatlle zou om 20.00 u vertrekken en stiekem hoopte ik dat het goed zoukomen. We landen om 19.00 u (plaatselijke tijd, in Nederland was het inmiddels al4 uur inde nacht) Mijn fiets nekte me. Duurdete lang voor ik hem had. Weg vliegtuig. Een alleraardigste dame sprak mijinrap Amerikaans toe. Ik mocht naar een hotel in Seattle. Hoi, hoi. Eerst mijn bagage ondergebracht, toen de shuttlebus vinden. Als ik het zo opschrijf lijkt het veel sneller. Om 6 uur nederlandse tijd, dus bijna ochtend, ging ik slapen. Een dag van 31 uur. Zou mij best passen af en toe thuis.
Het is nu 7 uur in de ochtend en ik zit achter een capuccinno op het vliegveld. Mijn fiets vindt nu alweer zijnweg naar het vliegtuig dat hopelijk om 8.40 vertrekt. Ben ik om11.40 in San Diego. Dan nog deweg naar mijn hotel vinden. Echt vloeiend loopt het niet, maar dat mag je ook niet verwachten op zoˋn lange tocht. En nu nog afwachten hoe mijnfiets eruit ziet. Het leek zoˋn stevige doos bij Dikk maar de regen in IJsland heeft hem er nietbeter op gemaakt. Ik duim.........
Twee uur vertrek, dat werd dus vier uur. Zittenden wachtend met allerlei verschillende typen is boeiend. De eerste begint al na een kwartier vragen te stellenen de laatste (ik dus) ondergaat de vertraging gelaten. In IJsland bleek het erg slecht weer te zijn deze dag. Zo erg vond ik het niet dus. Na drie uurtjes vliegen in IJsland. Je snapt niet dat Nederland daar van verloren heeft. Vrijwel geen inwoners, bijna tegen Groenland aan. Dat daar gevoetbald worden is al een wonder. Wel erg mooi.
De vertraging bleef mij natuurlijk de hele dag achtervolgen. Ook het vliegtuig naar Seattle vertrok twee uur later. Zo wat een tocht. Nog nooit 7 uur achtereen in een vliegtuig gezeten. Maar het verliep erg rustig. Mijn vliegtuig in Seatlle zou om 20.00 u vertrekken en stiekem hoopte ik dat het goed zoukomen. We landen om 19.00 u (plaatselijke tijd, in Nederland was het inmiddels al4 uur inde nacht) Mijn fiets nekte me. Duurdete lang voor ik hem had. Weg vliegtuig. Een alleraardigste dame sprak mijinrap Amerikaans toe. Ik mocht naar een hotel in Seattle. Hoi, hoi. Eerst mijn bagage ondergebracht, toen de shuttlebus vinden. Als ik het zo opschrijf lijkt het veel sneller. Om 6 uur nederlandse tijd, dus bijna ochtend, ging ik slapen. Een dag van 31 uur. Zou mij best passen af en toe thuis.
Het is nu 7 uur in de ochtend en ik zit achter een capuccinno op het vliegveld. Mijn fiets vindt nu alweer zijnweg naar het vliegtuig dat hopelijk om 8.40 vertrekt. Ben ik om11.40 in San Diego. Dan nog deweg naar mijn hotel vinden. Echt vloeiend loopt het niet, maar dat mag je ook niet verwachten op zoˋn lange tocht. En nu nog afwachten hoe mijnfiets eruit ziet. Het leek zoˋn stevige doos bij Dikk maar de regen in IJsland heeft hem er nietbeter op gemaakt. Ik duim.........
-
10 September 2015 - 18:36
Hella:
Mooi verhaal, en wat een avontuur!
En jij die gelaten dingen ondergaat... :-)
Hopelijk komt je bagage goed aan, kan me voorstellen dat het spannend is.
Wanneer vertrek je met je groep?
Goede reis verder en veel geluk! -
10 September 2015 - 18:49
Henk:
Hoi Eddy,
Ja die fiets in die doos, daar was je al wel bezorgd om, tijdens onze meeting op Noorderzon
herinner ik me. Maar dat Komt vast goed. Je bent toch nog wel op tijd voor de start ondanks de vertraging? Dumoulin nog steeds in het rood, 3' op Aru, nog 2 bergetappes, en nog de vlakke rit naar Madrid.
Op naar de start van jou geweldige rit, succes en veel plezier. -
10 September 2015 - 20:24
Joop En Ali:
Ha Eddy,
We lezen dat je al in het Zen- ritme van de "langeafstandfiietsers" probeert te komen!
Joop en Ali
-
10 September 2015 - 22:12
Alex:
hoi Eddy,
ik zal je een hart onder de riem steken, of was het nou een dolk??
dit is pas het begin :)
zet hem op. -
10 September 2015 - 22:14
Jan Drenth:
Tja, dat krijg je met die obscure vliegtuigmaatschappijtjes…
Nou ja, 'what doesn't kill you makes you stronger', zullen we maar zeggen…
En als je te laat bent voor de start, dan fiets je toch gewoon de eerste dag wat harder? :-) -
11 September 2015 - 14:37
Siep Brink:
Hallo Eddy,
Dat vliegen en al dat gedoe er om heen lijkt me vermoeiender dan de Alp d'Huez beklimmen. Maar je bent in ieder geval in Amerika. Ik hoop dat je nog wat speling hebt ten opzichte van je medefietsers en anders bek op stuur en er achteraan. Je bent tenslotte in topconditie.
Op naar het volgend verslag.
Siep Brink. -
11 September 2015 - 15:26
Ludy:
Tjonge jonge, alleen dat vleigen dwingt al respect af. Geniet ervan cowboy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
