Dag 5
Door: Eddy Buisman
Blijf op de hoogte en volg Eddy
13 September 2015 | Verenigde Staten, San Diego
Het is zondag 13 september. De dag waarop de hele groep compleet zal worden in de loop van de dag. Met inmiddels 8 mensen toch maar weer besloten even lekker te gaan fietsen.(!!) Een wederom schitterende dag wat het weer betreft. Geen wolkje, gewoon 30 graden in de vroege ochtend (we vertrokken om 8.30) en opnieuw op weg naar de veerboot, die ons naarhet eiland brengt, waarover je fietst richting Mexico. Vandaag tot een kilometer voor de grens. Opnieuw werd ik gewaarschuwd vooral niet over de grens te trekken, want het duurt minstens 2 tot 3 uur voor ze je terug over de grens laten komen en of dat met je fiets gebeurt is maar zeer de vraag. Twee hotdogs als lunch zorgt ervoor dat ik me steeds Amerikaanser ga voelen. Op de terugweg bleek voor de 2e keer deze week dat mijn freewheelhub in mijn wiel het niet goed meer deed. Het betekent dat als je de benen stilhoudt de ketting niet meer gewoon strak gespannen blijft,maar gaan hangen en zelf je spaken kan raken. Erg vervelend als je met 50 tot 60 kilometer per uur naar beneden suist. Kortom om 4 uur op de zondagmiddag (!!) naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker. De hub was niet voorradig, maar werd besteld. Kom donderdag maar terug, dan is hij er waarschjnlijk wel. Dinsdag vertrek ik definitief uit San Diego probeeerde ik. Onmogelijk sir. Wat is het alternatief? Een compleet nieuw achterwiel, sir. Okee dan dus een nieuw achterwiel. Hup 120 dollar van mijn plastic betaalkaart. Geen enkele feeling met geld meer. Het moest.
Terug in de hostel, even eten en toen de eerste bijeenkomst onder leiding van onze akela Creed. Goedemorgen, wat een informatie. Ik zou bjna spontaan mij gaan aanmelden bij de ANWB voor de trip: We zijn er bijna . Een stuk relaxter en een stuk minder gevaarlijk. Hij begon met de waarschuwing om vooral in de woestijn (over 3 dagen) in het donker nooit zonder lamp te lopen in verband met mogelijke slangenbeten. Elk jaar schjnt dat te gebeuren bij een van de fietsers. Lekker begin. Over verdwalen op weg naar een nieuwe eindbestemming hoefde ik me vooral niet ongerust te maken. Ik kon altjd bellen en na 4 uur ˋˋs mddags gaat de groep zoeken (?!) Bij het rondje voorstellen bleek ik de enige, die nog nooit een tocht langer dan 3000 km had gemaakt. Sommige begonnen aan hun 10e(!!) Elke week ben je een keer aan de beurt voor de hele groep te koken, de volgende dag het ontbijt te regelen en voor dit alles ook de boodschappen te doen ( als dat al mogelijk is want er zijn plekken waar in geen 100 mijl een winkel is!!!)
Het klamme zweet begint me langzamerhand uit te breken, te meer omdat er ook het nodige werd gezegd waar ik helemaal niets van begreep. Wel zag ik dat sommige gezichten wat somberder werden. Morgen wordt nog een San Diego dag om elkaar goed te leren kennen en voor de laatste keer wat aan sightseeing te doen. Het wordt nu echt spannend. Onderstaande fotoˋs doen vermoeden dat het een plezierreis is, en dat klopt tot nu toe helemaal. Vanaf dinsdag wordt het menens.De akela liet mij nog een papier invullen waaruit je bijna de conclusie kon trekkken dat als je dood neerviel het wel handig is te weten waar je heen gebracht kan, opdat de groep wel verder moet. Pffffff.........
Terug in de hostel, even eten en toen de eerste bijeenkomst onder leiding van onze akela Creed. Goedemorgen, wat een informatie. Ik zou bjna spontaan mij gaan aanmelden bij de ANWB voor de trip: We zijn er bijna . Een stuk relaxter en een stuk minder gevaarlijk. Hij begon met de waarschuwing om vooral in de woestijn (over 3 dagen) in het donker nooit zonder lamp te lopen in verband met mogelijke slangenbeten. Elk jaar schjnt dat te gebeuren bij een van de fietsers. Lekker begin. Over verdwalen op weg naar een nieuwe eindbestemming hoefde ik me vooral niet ongerust te maken. Ik kon altjd bellen en na 4 uur ˋˋs mddags gaat de groep zoeken (?!) Bij het rondje voorstellen bleek ik de enige, die nog nooit een tocht langer dan 3000 km had gemaakt. Sommige begonnen aan hun 10e(!!) Elke week ben je een keer aan de beurt voor de hele groep te koken, de volgende dag het ontbijt te regelen en voor dit alles ook de boodschappen te doen ( als dat al mogelijk is want er zijn plekken waar in geen 100 mijl een winkel is!!!)
Het klamme zweet begint me langzamerhand uit te breken, te meer omdat er ook het nodige werd gezegd waar ik helemaal niets van begreep. Wel zag ik dat sommige gezichten wat somberder werden. Morgen wordt nog een San Diego dag om elkaar goed te leren kennen en voor de laatste keer wat aan sightseeing te doen. Het wordt nu echt spannend. Onderstaande fotoˋs doen vermoeden dat het een plezierreis is, en dat klopt tot nu toe helemaal. Vanaf dinsdag wordt het menens.De akela liet mij nog een papier invullen waaruit je bijna de conclusie kon trekkken dat als je dood neerviel het wel handig is te weten waar je heen gebracht kan, opdat de groep wel verder moet. Pffffff.........
-
14 September 2015 - 06:50
Bob:
Ha eddie,
mooi, die verhalen. voor de komende dagen: weet dat we in de buurt zijn, haha (nu in Pahrump, near Death Valley)!!!
Van die slangen zou ik ook geen fijn begin vinden maar met die maaltijden ga jij je wel redden. verder moest ik erg om je verslag lachen behoudens dan de technische beslommeringen. In de VS kan je uiteindelijk alles voor elkaar krijgen...maar dan kost het ook wat.
heb overmorgen een goed begin en we kijken uit naar de verslagen. Groet, Bob -
14 September 2015 - 07:35
Bert B:
Nou wat een verhaal zeg. Des te nieuwsgieriger ik word hoe het verloop zal zijn/gaat worden. -
14 September 2015 - 08:57
Ulrike Rusthoven :
Hoi Eddy.
Waar ben je aan begonnen! ? -
14 September 2015 - 09:37
Ludy:
Kom op zeg, jij bent naast de Benjamin ook de kranigste van het stel. Misschien dat ik nog wat plastic geld van de Triathlon over moet maken? Kun je in termijnen terugbetalen, als het maar voor september volgend jaar gebeurt.
De gulle penningmeester -
14 September 2015 - 10:19
Alex:
hoi Eddy,
dat is een lekker begin, verstandig van je om de technische problemen direct goed op te lossen want anders kwam je waarschijnlijk wel in de problemen. Soms is het ook wel handig als je niet alles begrijpt, hoef je daar ook geen zorgen over maken. Ludy is wel erg gul moet ik zeggen maar ja als het voor een goed doel is heb ik daar ook geen problemen mee. -
14 September 2015 - 10:36
Siep Brink:
Hallo Eddy,
We krijgen toch geen herhaling van het rondje Nederland van 2013 toen we om de 2 dagen bij de fietsenmaker stonden?
Ik zou zeggen: Hub Eddy hub, laat de leeuw niet in zijn hempie staan.
Siep.
-
14 September 2015 - 12:29
Jan Drenth:
Ik heb even voor je gezocht, maar er zijn helaas geen rechtstreekse vluchten San Diego - Amsterdam. Wel kan je via New York vliegen, of via Miami, of via Atlanta, of via Boston. Kortom: je kunt daar weg..! -
14 September 2015 - 15:52
Eddy Buisman:
Hartelijk dank voor al jullie meelevende en invoelende opmerkingen. Hier kan ik wat mee. Dit geeft een bijna een onoverwinnelijk gevoel. Wist niet dat ik zoveel echte vrienden had. Ik schrijft dit om 6.30 u en lig mijn tranen weg te drukken in bed. Ik zie er plotseling helemaal niet meer tegenop.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
