Dag 4
Door: Eddy Buisman
Blijf op de hoogte en volg Eddy
12 September 2015 | Verenigde Staten, San Diego
Gisteravond werd ons groepje uitgebreid met twee personen. Bob, eveneens uit Knoxville en Ianuit Tasmanie. Ian is echter een geboren en getogen Schot uit Edinghburg, die na wat omzwervingen over de gehele wereld zijn vaste plek in Tasmanie heeft gevonden. Ian stapt ineen vliegtuig, zoals wij Nederlanders in trein en bus.. Zijn zoons wonen beide in Sydney en tja als we die willen zien, dan moeten we een uurtje vlegen. Geld als water. Dat zou je niet zeggen als je zijn fiets zag, want daar is vreselijk op beknibbed. Maar ook hij zal ongetwijfeld Flordahalen. Bob daarentegen rijdt op een fantastische fiets namelijk een oerdegelijke Canondale. Mijn hart sprong open toen ik hem zag en hij heeft een bed naast het mijne gekregen. Zojuist kwamen er opnieuw twee Amerikanen binnen. Twee mannenvan 70. Het is eigenlijk ongelofelijk. Toenmijn vader 70 was, zag i hem uitsluitend in een stoel bij het raam zitten. Deze mannen ogen topfit en hebben zin ineen fietstocht van 5000 km en slapen ˋs nachts ineen tentje. Zou deze ontwikkeling nooit stopen, zodat we straks als 100 jarigen nog steeds onszelf willen bewijzen. Ik ben er bang voor. Dat plaatje van die oude man bij het raam had ook wel wat rustgevends.
Vanmorgen opnieuw een tocht gemaakt langs de oceaan ende San Diego rivier. Bij terugkeer een studie gemaakt van bellen via internet. Gelukt. 15 minuten gebeld met Toos voor 25 dolarcent. Ik lijk wel een schot.
Straks opnieuw de kreg in. Er schijnt een wedstrijd op tv te zijn, die ik niet mag missen. American Footbal vanuit Tennessee. Misschien dat ik ooit nog eens dat spel ga begrijpen. Tijdens mijnfietstochtje van vanmorgen zie jedan ook daarin groteverschillen et ons sportieve landje. Ik zag kinderen american footbal spelen op speciaal daarvoor aangelegde sportparken, ik zag op vele plaatsen mannen basebal spelen, zoals wij in het noorderplantsoen voetbalden. Erg leuk.
Ik word geroepen. Alleen maar engels om je heen doet wel wat met je. Als je drie woorden engels terugspreekt, gaan ze ervan uit dat je vloeiend engels spreekt. Het woord dat ik het meest gebruik moenteel is sorry????
Vanavond gezellig barbecuen in onze hostel. Ik kom de tijd wel door alvorens we dinsdag definitief uit San Diego vertrekken, maar dan..............
Vanmorgen opnieuw een tocht gemaakt langs de oceaan ende San Diego rivier. Bij terugkeer een studie gemaakt van bellen via internet. Gelukt. 15 minuten gebeld met Toos voor 25 dolarcent. Ik lijk wel een schot.
Straks opnieuw de kreg in. Er schijnt een wedstrijd op tv te zijn, die ik niet mag missen. American Footbal vanuit Tennessee. Misschien dat ik ooit nog eens dat spel ga begrijpen. Tijdens mijnfietstochtje van vanmorgen zie jedan ook daarin groteverschillen et ons sportieve landje. Ik zag kinderen american footbal spelen op speciaal daarvoor aangelegde sportparken, ik zag op vele plaatsen mannen basebal spelen, zoals wij in het noorderplantsoen voetbalden. Erg leuk.
Ik word geroepen. Alleen maar engels om je heen doet wel wat met je. Als je drie woorden engels terugspreekt, gaan ze ervan uit dat je vloeiend engels spreekt. Het woord dat ik het meest gebruik moenteel is sorry????
Vanavond gezellig barbecuen in onze hostel. Ik kom de tijd wel door alvorens we dinsdag definitief uit San Diego vertrekken, maar dan..............
-
13 September 2015 - 00:16
Jan Drenth:
Volgens mij ben je deze dagen bezig met het mooiste deel van de hele tocht. Geniet ervan!
Aan de outfits van de deelnemers zal het straks niet liggen… Alsof we in de tropische vogelkas van Artis verzeild zijn geraakt…
Interessant verschijnsel trouwens, al die bejaarden die zichzelf steeds willen blijven bewijzen. Volgens mij heeft dat niks met die leeftijd te maken. Die mensen zijn gewoon altijd zo geweest en zullen ook altijd zo blijven. Gelukkig maar, dat levert dan weer mooi amusement op voor zeg maar ons normale mensen... -
13 September 2015 - 09:28
Bert B:
Tsja, het wordt ook maar eens tijd om te reageren. Wat me het meest opvalt zijn de leeftijden van jouw reisgenoten. Het lijkt wel een 'ouden van dagen' reisje. Het is dat ik beter weet en nu alvast alle respect dat je de uitdaging weer aangaat.Voor de rest wens ik je veel sterkte voor de fietstocht, maar ook dat kan jij aan. Weet ik zeker. Wij zetten ons vanmiddag schrap voor FC Groningen - Heerenveen. Ik hou je op de hoogte. -
13 September 2015 - 10:22
Siep Brink:
Hallo Eddy,
Wat een avontuur tot nog toe. En het echte werk moet nog beginnen.
Maar eh .... onder jouw shirt draag jij toch altijd jouw geldtasje?
Je ziet er zoals altijd afgetraind uit Eddy.
Groet: Siep
-
13 September 2015 - 18:01
Chris :
Hi Eddy, wat is het leuk om jouw blog te lezen! Wil je me ook toevoegen aan jouw fans-list?
Jouw verhalen en foto's bring back memories! Ooit - zo'n kleine 25 jaar terug, pffff, waar blijft de tijd???- kwam ik aan vanuit New York, via Florida, in San Diego. Jij gaat de andere kant op begrijp ik...mooi man!
Ik wil ruilen en hoop toch zoooo dat ik op mijn 67e nog zo een tochtje maken kan! Zet 'em op en veel plezier! Groetjes chris -
14 September 2015 - 00:16
Jan Drenth:
Nou weet ik het! Je doet gewoon mee aan de volgende aflevering van 'We zijn er bijna'! Maar dan niet met caravans maar op de fiets! Briljant idee!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
