Dag 63

Dag 63
Wat weer een fantastische dag na die drie koude, mistige, regenachtige dagen. En we zagen het gisteren al aankomen. Vandaar dat we met een paar mensen met een licht gevoel naar het naast ons motel gelegen Italiaanse restaurant togen om daar eerst te genieten van bier, broschetta, mushrooms en een pizzapunt, ons allemaal aangereikt door Alexa, die voortdurend in de belangstelling stond van 4 dirty old men. Tja wat wil je na bijna 10 weken. Na dit geweldige aperatief aan tafel voor een Italiaans vervolg. En opnieuw bediend door 3 prachtige dames van te jeugdige leeftijd, die de avond van hun leven hadden, nadat ze hun fooien hadden geteld. Zoals ik zei, het mooie weer hing al in de lucht en vandaag op weg naar Monticelli over slechts 35 mijl bleek het. Schitterend weer, volop zon, geen wind en een enkel heuveltje. Omdat het een korte afstand zou zijn, ’s morgens nog even Tallahassee bekeken. Het bleek de dag der veteranen, in dit geval de Vietnamveteranen. Ongelooflijk hoeveel Amerikanen deze veteranen wensen toe te juichen en te ondersteunen. Het moet de veteranen een geweldig gevoel geven. Maar wat een cultuurverschil met ons cynische landje. Verder was ik erg onder de indruk van de Florida State University. Een prachtige campus met mooie gebouwen en werkelijk alles wat een student kan wensen is aanwezig. Erg mooi. Het aantal donaties richting universiteit is dan ook gigantisch. Je naam staat dan wel op een van de tegels van het prachtige plein voor de universiteit.
In de middag toch maar vertrokken naar onze camping. Om 4 uur bleek dat we ons hadden vergist in de aanwezigheid van een supermarkt. Op 3 mijl lag gelukkig een complex waar we soep en heerlijke sandwiches konden kopen. Dus ook het avondeten was weer geregeld. We slapen opnieuw in trekkershutten. Morgen weer een stap dichter bij de Atlantic. Het einde nadert nu snel……