Dag 37

Dag 37
Gisteravond de beest uitgehangen in een plaatselijk restaurant. Met 14 man naar binnen en dan denken, dat iedereen binnen 10 min bier en eten krijgt. Joanna, de bevallige juffrouw, die ons bediende, liet zich niet gek maken. Na anderhalf uur had iedereen wat hij wilde hebben, wat eten betreft. Daarvoor vloeide het bier rijkelijk. Het gevolg was dat er om 6.30 iemand aan mijn tent stond te proberen mij duidelijk te maken dat het een lange dag zou worden en dat de eersten al klaar stonden. Om 8 u zat ik op de fiets. Een lange dag, want 115 km door hilly Texas. Fantastisch geluncht in het door Duitsers gestichte Fredericksburg. Willkommen staat er aan het begin van het stadje. Een maaltijd van aardappelen,rode kool, zuurkool en Bratwurst volgde. Heerlijk. Daarna nog 65 km door de heuvels naar Johnsoncity. Het plaatsje heette al zo, maar het is de plek van Lyndon B Johnson, president van de USA in de jaren na Kennedy in de 60er jaren. Het ademt de familie Johnson. Ze zijn hier geboren en liggen hier ook begraven. Werkelijk alles is naar de familie vernoemd. De camping ligt in het stadje, maar na een dag als wil je alleen maar naar bed. En daar typ ik dit verhaaltje, want wifi tot in de tent.
Overigens zijn we nog maar met 13. De 3e afvaller is Ian uit Tasmanie. Schijnt wat medische problemen te hebben en kan het niet meer volhouden. Was al een paar dagen ongelukkig en heeft vanmorgen zijn fiets laten inpakken in Kerrville. We zien hem nog in Austin, waarna hij naar huis vliegt. Het lijkt een afvalrace,maar ik ervan uit dat dit de laatste is. Hopelijk……