Dag 22 USA
Blijf op de hoogte en volg Eddy
13 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Glendale
Uiteindelijk werd het een schitterende zonovergoten dag, maar wat begon het rillend. Vannacht om half 1 trad ik buiten de tent en voelde het tentzeil al bevroren aan. Nog niet zo koud geweest. Maar ja, we zaten op liefst 2600 meter en daar kan het heel koud zijn in oktober. Slecht geslapen na 1 uur vanwege de kou. Om kwart voor 7 bibberend aangekleed en in een sprint(je) naar de restroom. Heerlijk warm daarbinnen. Dan zit je voor je lol een tijd op de wc. Gewoon op temperatuur komen. Even later kwam Rene binnen. Blauw van de kou. Vanaf nu uitsluitend nog hotels en motels sprak hij. Geen oog dichtgedaan. Maar even niet gereageerd. Ook hij werd namelijk weer langzaam warm. Om kwart voor 8 hadden we alles stijf bevroren in kunnen pakken. Mijn bidons waren klonten ijs en ik overdrijf niet. In een snerpende kou op de fiets naar de Subway. Tien minuten. Het leek wel een uur. Subway nog dicht. Ik zal hier niet herhalen, wat er geroepen werd. Naast de Subway zat een restaurant, dat heel slim wel open was. Uitgebreid ontbeten en warm worden. Daarna begon een weliswaar koude, maar schitterende tocht richting Glendale. De eerste 20 km over een fietspad notabene. Prachtige rotspartijhen vroegen er weer om gefotografeerd te worden. Na 25 km op een vlak stuk werden we weer zo koud, dat we blij waren even te kunnen stoppen bij een giftshop, waar ze ook koffie schonken. Rene kocht een paar zeer dikke sokken en trok ze ook onmiddellijk aan. Mietje. Daarna een lange ietwat saaie weg met de nodige klimpartijtjes. Vlak voor Glendale, het was inmiddels 14.00 werd het weer prachtig, nu door de prachtige herfstkleuren van het beboste gebied. Bovendien werd de temperatuur steeds aangenamer mede omdat we van 2600 naar 2000 meter zijn gezakt. Elke 100 meter een graad, leerde ik vroeger. In Glendale bleek uiteindelijk alleen maar een camping. Geen restaurant, geen winkel. We are living here in a hole, sprak de eigenaresse opgewekt. Wel een mooi tentplekje uit de wind en dat levert op, dat ik lekker in het zonnetje om half 6 mijn blog kan schrijven. Niet onvermeld mag blijven, dat een stel Amerikanen, die op het punt stonden boodschappen te doen een eind verderop nog even onze bestelling van 6 biertjes meenamen. Bij terugkeer kregen we de biertjes. Hoe lief en vooral hoe lekker. Het zal vannacht vast niet zo koud worden als de afgelopen nacht. Hooguit een paar graden onder nul. Morgen naar Springdale en kamperen in het ZION NP. Schijnt ook weer heel bijzonder te zijn???..
-
14 Oktober 2017 - 16:46
Jan Drenth:
Dit wordt onverwacht steeds meer een soort poolexpeditie. Vat geen kou boy..!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley