Woensdag 25 januari
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
25 Januari 2017 | Nieuw Zeeland, Nelson
Woensdag 25 januari.
Met een goed gevoel ging ik gisteren om 9 u naar bed. Het was noodweer. Op het veld stonden 3 tentjes weg te spoelen. Geen fietsers en dus zaten de tentbezitters in hun auto. Tja. De hele nacht hoosde het. De westkust staat hierom bekend. Het kan ook zo omslaan. Four seasons a day. Om half 8 wakker. Geen fietskleren aan vandaag. Lange broek, t shirt en trui noabene. Op naar de bushalte in Franz Josef. Veel te vroeg. Eerst cappuccino met wifi. Om 9.15 u kwam de interliner binnen. Hup alle rugzakken enz onder in de bus en gas. Dacht ik. In het kleine dorp reed de bus langs alle motels en backpackershostels om iedereen mee te nemen. Bus bijna vol. De bagageruimte afgeladen. Veel jonge mensen rijden op deze manier door het land. Maar ook ouderen. De chauffeur is ook meteen reisleider en vertelde dat hij vanavond om half 8 in Nelson verwachtte te zijn. Oef. Maar het was een bijzondere tocht. Een gewone interliner met het karakter van een tourbus. Geen excursies, geen bloemetjesjurken, maar wel allemaal toeristen, die zich op deze manier verplaatsen. En een meisje uit Nelson, dat vakantiewerk had verricht in Fox Glazier en heel blij was terug naar huis (de warmte) te mogen. Maar iedereen is het erover eens: zo slecht is het in de zomer nog nooit geweest. Zelfs in Nelson werd geklaagd over de harde wind. Maar wel met zon. Het was een lange tocht via Greymouth, Westport, Murchinson naar Nelson. Tien etappes, waar nogal verontwaardigd op werd gereageerd. Die tien etappes rijd ik nu gewoon ergens anders in Nieuw-Zeeland, te beginnen met vrijdag richting het Abel Tasmanpark. Daar verdwijn ik wellicht een tijdje van de radar, omdat ik daar graag een 3 daagse kajak annex wandeltocht wil maken. U hoeft zich allen pas ongerust te maken, als er een week geen nieuws verschijnt. Maar wat een bijzondere mensen kom je op zo’n reis toch tegen. Vandaag zat ik naast een meisje uit Frankrijk, die op de bonnefooi naar Azië trekt, daar 3 maand in een kindertehuis op de Filipijnen komt te werken en nu door Nieuw-Zeeland kachelt. Voor de kerst wil ze weer bij pap en mam zijn. Tuurlijk. Het zijn bijna allemaal jonge mensen uit alle delen van de wereld, die elkaar willen ontmoeten en van elkaar wijzer worden. Het gemak waarmee die 20-ers ook door de wereld stappen. Verbazingwekkend.
Wat ga ik doen. Nou eerst genieten van mijn hostel. Hier blijf ik 2 nachten, want natuurlijk trek ik een dagje uit voor Nelson. En vrijdag richting Abel Tasmanpark. Volgens mij heb ik wel een goeie beslissing genomen……,
Met een goed gevoel ging ik gisteren om 9 u naar bed. Het was noodweer. Op het veld stonden 3 tentjes weg te spoelen. Geen fietsers en dus zaten de tentbezitters in hun auto. Tja. De hele nacht hoosde het. De westkust staat hierom bekend. Het kan ook zo omslaan. Four seasons a day. Om half 8 wakker. Geen fietskleren aan vandaag. Lange broek, t shirt en trui noabene. Op naar de bushalte in Franz Josef. Veel te vroeg. Eerst cappuccino met wifi. Om 9.15 u kwam de interliner binnen. Hup alle rugzakken enz onder in de bus en gas. Dacht ik. In het kleine dorp reed de bus langs alle motels en backpackershostels om iedereen mee te nemen. Bus bijna vol. De bagageruimte afgeladen. Veel jonge mensen rijden op deze manier door het land. Maar ook ouderen. De chauffeur is ook meteen reisleider en vertelde dat hij vanavond om half 8 in Nelson verwachtte te zijn. Oef. Maar het was een bijzondere tocht. Een gewone interliner met het karakter van een tourbus. Geen excursies, geen bloemetjesjurken, maar wel allemaal toeristen, die zich op deze manier verplaatsen. En een meisje uit Nelson, dat vakantiewerk had verricht in Fox Glazier en heel blij was terug naar huis (de warmte) te mogen. Maar iedereen is het erover eens: zo slecht is het in de zomer nog nooit geweest. Zelfs in Nelson werd geklaagd over de harde wind. Maar wel met zon. Het was een lange tocht via Greymouth, Westport, Murchinson naar Nelson. Tien etappes, waar nogal verontwaardigd op werd gereageerd. Die tien etappes rijd ik nu gewoon ergens anders in Nieuw-Zeeland, te beginnen met vrijdag richting het Abel Tasmanpark. Daar verdwijn ik wellicht een tijdje van de radar, omdat ik daar graag een 3 daagse kajak annex wandeltocht wil maken. U hoeft zich allen pas ongerust te maken, als er een week geen nieuws verschijnt. Maar wat een bijzondere mensen kom je op zo’n reis toch tegen. Vandaag zat ik naast een meisje uit Frankrijk, die op de bonnefooi naar Azië trekt, daar 3 maand in een kindertehuis op de Filipijnen komt te werken en nu door Nieuw-Zeeland kachelt. Voor de kerst wil ze weer bij pap en mam zijn. Tuurlijk. Het zijn bijna allemaal jonge mensen uit alle delen van de wereld, die elkaar willen ontmoeten en van elkaar wijzer worden. Het gemak waarmee die 20-ers ook door de wereld stappen. Verbazingwekkend.
Wat ga ik doen. Nou eerst genieten van mijn hostel. Hier blijf ik 2 nachten, want natuurlijk trek ik een dagje uit voor Nelson. En vrijdag richting Abel Tasmanpark. Volgens mij heb ik wel een goeie beslissing genomen……,
-
25 Januari 2017 - 12:31
Ali Schuil:
Voorstel: fietsenmeteddy wordt oppadmeteddy
-
25 Januari 2017 - 14:03
Jan Drenth:
Ik blijf me verbazen over mensen, voor wie het leven kennelijk niet zwaar genoeg kan. Alles moet zo primitief mogelijk, ontberingen moeten worden opgezocht in plaats van vermeden. Kou, honger en ellende kunnen niet erg genoeg zijn. Alles wat ook maar in de verte riekt naar enige luxe en comfort is afkeurenswaardig. Lijden moeten we! Vreemd… Calvinisme? Masochisme? Ik weet het niet…
En het opmerkelijke is, dat je nota bene de neiging hebt om je te verdedigen als je een keertje je gezonde verstand gebruikt en even afwijkt van deze weinig vreugdevolle levenshouding. Trouwens, 9 uur in zo'n bus vol toeristen lijkt me nou ook nog niet het toppunt van decadentie…
Ondertussen doe je wel allemaal fantastische ervaringen op.
Suggestie: verruil die kajak- en wandeltocht voor een helikoptervlucht, een luxe jacht met bemanning en een 7-sterren hotel. Gewoon, om ze te pesten... -
25 Januari 2017 - 14:21
Nico:
Hou je taai Eddy dit was even een noodsprong,volgens het weerbericht van Nelson heb je de komende dagen mooi weer. Op google heb ik Abel Tasman park gezien echt de moeite waard,mooie zand stranden,en net als je schrijft kanoen,geweldig man,hele smalle fiets paadjes waarvan je soms ook een rivier moet oversteken,dit word echt overleven Eddy,heb je je afscheidsbrief ook bij je{ geintje }.We beleven het allemaal met je mee,weer een prachtig verhaal voor het Verzoamelstee gebeuren in Onderdendam Eddy,ik zie er in iedersgeval erg naar uit,wel op een tijd dat ik niet meer met de boot op stap ben natuurlijk. Wij hebben momenteel wat mist en een kwakkel winter,Marianne Timmer heeft gister voor het eerst 100 km gereden op de Weisenzee,het viel mee heeft ze gezegt,ze wou het nog een keer doen.
Nog hele mooie fietsdagen en belevenissen,gezond blijven natuurlijk,het gaat je goed,de hartelijke groeten vanuit Bedum.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
