Zaterdag 21 januari
Door: Eddy
Blijf op de hoogte en volg Eddy
21 Januari 2017 | Nieuw Zeeland, Makarora
Zaterdag 21 januari
En ja hoor na een hele behoorlijke dag volgt er dan weer een veel mindere. Het gerucht ging al op de camping. Regen en harde wind. Een jong stel besloot het zekere voor het onzekere te nemen en stonden vanmorgen om 5 uur hun spullen op de fiets te laden. Om half 6 hoorde ik ze langs mijn tent fietsen. Dat lukt mij echt niet. Het is buiten heel koud en de slaapzak is heerlijk warm. Gisteravond lang met een jonge Duitse gesproken, die met haar koffie in de hand gezellig bij mijn tent kwam. Ze was net 25 en zag in mij waarschijnlijk de veilige vaderfiguur waar ze wel bij kon gaan zitten. In de zomer had ze besloten haar baan in Freiburg als schooljuf (!!) op te zeggen. Haar huis opgezegd en haar moeder beloofd slechts een jaar weg te blijven. Gefietst door Oost Azië en sinds november al in Nieuw Zeeland. Geland in Auckland en begin maart wil ze naar India vliegen om yogalessen te nemen, waarmee ze bij terugkeer in Duitsland als hobby wat mee wilde bijverdienen. Niet weer voor de klas. Voorzichtig vertelde ik dat het onderwijs mij wel degelijk 40 jaar geboeid had en dat het onderwijs vrijdenkers als zij heel goed kan gebruiken. Mensen die met een open mind in hun eentje de wereld intrekken moeten we koesteren.
Uiteindelijk vertrok ik keurig om 8 uur naar Makarora voor 65 km. In de ochtend viel er prima te fietsen door een bedwelmend mooi landschap. Eerst kilometers langs het Hawea meer en na 35 km nog eens langs het Wanaka meer en voortdurend links en rechts bergen. Helaas moest er ook het nodige geklommen worden. Het spijt me iedere dag alle haren op mijn hoofd dat ik mijn eigen fiets heb thuisgelaten. De huurfiets voldoet, maar bergop zou ik toch graag nog wat lichtere mogelijkheden willen hebben. Zoals de fiets van een Zweed die mij vandaag met 2 vingers in de neus bergop passeerde maar wel 2x zo snel ook zijn pedalen kon ronddraaien. Ik zag voor een klein tandwieltje. Dalen kon hij niet zodat we een tijdje voortdurend van positie wisselden. Hij was gearriveerd in Christchurch en moest eind februari in Auckland zijn voor de terugreis. Hij reeds vandaag dan ook 40 km verder dan ik. Jammer voor hem begon het om 13.00 te regenen en te waaien. Ik ben mooi blijven hangen in Makarora, waar achter een restaurant en informatiecentrum huisjes te huur aangeboden worden, maar waar je ook je tent mocht neerzetten. De huisjes zijn voor een deel bezet, maar op dit moment ben ik de enige kampeerder. Naast mijn tent de keuken, de lounge, de wc en douches. Werkelijk perfect en dat voor 15 dollar ( is 10 euro). Ik ga straks lekker eten in het restaurant. Eindelijk de lamsbout proberen. Morgen op naar Haast aan de kust. Een tochtje van 80 km, maar ik moet daarvoor de Haastpas over. Stukjes van 12 procent zag ik al. Zolang ik er maar niet van droom……
En ja hoor na een hele behoorlijke dag volgt er dan weer een veel mindere. Het gerucht ging al op de camping. Regen en harde wind. Een jong stel besloot het zekere voor het onzekere te nemen en stonden vanmorgen om 5 uur hun spullen op de fiets te laden. Om half 6 hoorde ik ze langs mijn tent fietsen. Dat lukt mij echt niet. Het is buiten heel koud en de slaapzak is heerlijk warm. Gisteravond lang met een jonge Duitse gesproken, die met haar koffie in de hand gezellig bij mijn tent kwam. Ze was net 25 en zag in mij waarschijnlijk de veilige vaderfiguur waar ze wel bij kon gaan zitten. In de zomer had ze besloten haar baan in Freiburg als schooljuf (!!) op te zeggen. Haar huis opgezegd en haar moeder beloofd slechts een jaar weg te blijven. Gefietst door Oost Azië en sinds november al in Nieuw Zeeland. Geland in Auckland en begin maart wil ze naar India vliegen om yogalessen te nemen, waarmee ze bij terugkeer in Duitsland als hobby wat mee wilde bijverdienen. Niet weer voor de klas. Voorzichtig vertelde ik dat het onderwijs mij wel degelijk 40 jaar geboeid had en dat het onderwijs vrijdenkers als zij heel goed kan gebruiken. Mensen die met een open mind in hun eentje de wereld intrekken moeten we koesteren.
Uiteindelijk vertrok ik keurig om 8 uur naar Makarora voor 65 km. In de ochtend viel er prima te fietsen door een bedwelmend mooi landschap. Eerst kilometers langs het Hawea meer en na 35 km nog eens langs het Wanaka meer en voortdurend links en rechts bergen. Helaas moest er ook het nodige geklommen worden. Het spijt me iedere dag alle haren op mijn hoofd dat ik mijn eigen fiets heb thuisgelaten. De huurfiets voldoet, maar bergop zou ik toch graag nog wat lichtere mogelijkheden willen hebben. Zoals de fiets van een Zweed die mij vandaag met 2 vingers in de neus bergop passeerde maar wel 2x zo snel ook zijn pedalen kon ronddraaien. Ik zag voor een klein tandwieltje. Dalen kon hij niet zodat we een tijdje voortdurend van positie wisselden. Hij was gearriveerd in Christchurch en moest eind februari in Auckland zijn voor de terugreis. Hij reeds vandaag dan ook 40 km verder dan ik. Jammer voor hem begon het om 13.00 te regenen en te waaien. Ik ben mooi blijven hangen in Makarora, waar achter een restaurant en informatiecentrum huisjes te huur aangeboden worden, maar waar je ook je tent mocht neerzetten. De huisjes zijn voor een deel bezet, maar op dit moment ben ik de enige kampeerder. Naast mijn tent de keuken, de lounge, de wc en douches. Werkelijk perfect en dat voor 15 dollar ( is 10 euro). Ik ga straks lekker eten in het restaurant. Eindelijk de lamsbout proberen. Morgen op naar Haast aan de kust. Een tochtje van 80 km, maar ik moet daarvoor de Haastpas over. Stukjes van 12 procent zag ik al. Zolang ik er maar niet van droom……
-
21 Januari 2017 - 10:41
Frans Hage:
Weer een mooi verhaal met name over de Duitse Juf , waar ik je helemaal gelijk in geef zulke mensen moet je in het onderwijs hebben.Wat de fiets betreft ik neem altijd mijn eigen fiets ) mee. In mijn geval is dat wat makkelijker , ik blijf wat dichter bij huis, succes Eddy hopelijk krijg je gunstig weer. -
21 Januari 2017 - 11:33
Rene:
Eddy
Zo te horen maakt de omgeving goed wat het weer afbreekt. Erg leuk om te lezen dar je nu fietst langs de route die wij 4 maand geleden zelf hebben gereden. Met een auto weliswaar. De bergen kan ik mij goed herinneren en ben blij dat ik ze niet over hoefde te fietsen. Met de conditie van een dood peerd en de tong in het voorwiel was me dit nooit gelukt.
Dat je dit nu doet is prachtig en ik geniet van elk verhaal. Ga zo door ! -
21 Januari 2017 - 17:16
Martin Jurna:
Heb niet alles gelezen, maar vind het ontzettend dapper om zo'n reis te maken, wij gaan verder met de reuni. Veel plezier en tot eind februari. -
21 Januari 2017 - 18:06
Jan Drenth:
Een jong stel, dat om half 6 's ochtends samen op de fiets stapt… Ik weet het niet, maar dat lijkt me toch niet iets wat jonge stellen normaal gesproken doen…
Je ontmoet tijdens zo'n onderneming trouwens wel een hoop boeiende mensen. Dat Duitse meisje doet me wel een beetje denken aan de conductrice van de zweeftrein, maar je hebt gelijk: we moeten zuinig zijn op vrije geesten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
