Dag 18 en dag 19
Door: Eddy Buisman
Blijf op de hoogte en volg Eddy
29 September 2015 | Verenigde Staten, Buckhorn
Dag 18
Dit zou een heel gemakkelijk dagje worden. Gisteravond prima Mexicaans gegeten. Uitstekend geslapen in een grote recreatieruimte van een campground,heerlijk met airco om vanmorgen om 6.30 te vertrekken van Safford naar Three Ways. De afstand bedroeg slechts 33 mijl, dus ongeveer 50 km. Het bleek echter een klimpartij van 38 km naar een pas om daarna 12 km in een soort gat te vallen van 8 procent. Een fantastische afdaling die het vele klimmen ruimschoots vergoedde. Opnieuw slapen we op een armetierige camping. Het is echt heel basis wat we doen. Twee hele oude vieze douches en twee nog smeriger toiletten en daar doen we het mee. Veel keuze is er ook niet in deze weliswaar prachtige streek, maar heel armoedig. Three Ways is een dorp dat bestaat uit een winkel en een verlopen drive_in bioscoop,nu niet meer in gebruik. De mensen werken overwegend in de kopermijn,maar dik betaald lijkt me dit niet. Maar wel allemaal rijden in van die enorme pick-up.
Het nieuwtje van vandaag is dat we opnieuw afscheid hebben genomen en wel van onze vriend. Ja die van de ringetjes. Hij vond het allemaal te basic om het 9 weken vol te houden en is weer vertrokken naar zijn woonplaats in Californië. Ik heb nu als bijverdienste een gokkantoor geopend waar men inzetten op de mogelijk volgende afhaker.
Nogmaals, Arizona is prachtig als landschap, maar wat een armoedige boel. De grond is nergens geschikt voor. Hooguit voor het opnemen van westerns. Tijdens het fietsen verbeeld ik me telkens een groep Indianen te zien, hoog in de bergen. Morgen naar over een afstand van ongeveer 70 km. We rijden New Mexico binnen,onze 3e straat.Saar zijn we biedt lang, geloof ik, want volgende week al rijden we Texas binnen. Het blijft een gepoot, redelijk vermoeiend avontuur….
Dag 19
Dag 19
Opnieuw geen Wi-Fi. Nu in Buckhorn. Gisteren in THREE WAYS, morgen in Silver City. Zeg nu maar eens dat deze namen het Wilde Westen niet oproepen. Gisteren werd er heerlijk gekookt door Scott en Christoff. Gehakt met grote uienringen en aardappelpuree. Als je honger hebt…… Vanmorgen om 6.30 vertrokken voor een klim van 15 km. Inmiddels zitten we hoger dan de Ventoux. En we gaan binnen 3 dagen uiteindelijk naar 3000 meter. Het gewicht aan je fiets is je grootste tegenstander. Omdat we ook groepsspullen meezeulen, komt iedereen wel aan 25 tot 30 kilo. Vandaag eten we in een tent, compleet in the middle of nowhere, die pizza’s schijnt te maken. Inmiddels in New Mexico , wat meteen betekende dat we een uur dichterbij jullie zijn gekomen. Nog maar 8 uur. Opnieuw op een schamel stukje Camping. Maar wat een schitterende dag. Het landschap veranderde meteen. New Mexico schijnt het gebied van de buffels te zijn geweest. Mooi groen, grote ranches, er schijnt meer water te zijn. Nu niet. Het heeft al maanden niet meer geregend. Ook nu weer 35 graden. Maar niet klagen. Regen verveelt een stuk sneller. Morgen nr Siver City en dan een rustdag. In Silver City. Ik denk dat ik een Colt koop......
Dit zou een heel gemakkelijk dagje worden. Gisteravond prima Mexicaans gegeten. Uitstekend geslapen in een grote recreatieruimte van een campground,heerlijk met airco om vanmorgen om 6.30 te vertrekken van Safford naar Three Ways. De afstand bedroeg slechts 33 mijl, dus ongeveer 50 km. Het bleek echter een klimpartij van 38 km naar een pas om daarna 12 km in een soort gat te vallen van 8 procent. Een fantastische afdaling die het vele klimmen ruimschoots vergoedde. Opnieuw slapen we op een armetierige camping. Het is echt heel basis wat we doen. Twee hele oude vieze douches en twee nog smeriger toiletten en daar doen we het mee. Veel keuze is er ook niet in deze weliswaar prachtige streek, maar heel armoedig. Three Ways is een dorp dat bestaat uit een winkel en een verlopen drive_in bioscoop,nu niet meer in gebruik. De mensen werken overwegend in de kopermijn,maar dik betaald lijkt me dit niet. Maar wel allemaal rijden in van die enorme pick-up.
Het nieuwtje van vandaag is dat we opnieuw afscheid hebben genomen en wel van onze vriend. Ja die van de ringetjes. Hij vond het allemaal te basic om het 9 weken vol te houden en is weer vertrokken naar zijn woonplaats in Californië. Ik heb nu als bijverdienste een gokkantoor geopend waar men inzetten op de mogelijk volgende afhaker.
Nogmaals, Arizona is prachtig als landschap, maar wat een armoedige boel. De grond is nergens geschikt voor. Hooguit voor het opnemen van westerns. Tijdens het fietsen verbeeld ik me telkens een groep Indianen te zien, hoog in de bergen. Morgen naar over een afstand van ongeveer 70 km. We rijden New Mexico binnen,onze 3e straat.Saar zijn we biedt lang, geloof ik, want volgende week al rijden we Texas binnen. Het blijft een gepoot, redelijk vermoeiend avontuur….
Dag 19
Dag 19
Opnieuw geen Wi-Fi. Nu in Buckhorn. Gisteren in THREE WAYS, morgen in Silver City. Zeg nu maar eens dat deze namen het Wilde Westen niet oproepen. Gisteren werd er heerlijk gekookt door Scott en Christoff. Gehakt met grote uienringen en aardappelpuree. Als je honger hebt…… Vanmorgen om 6.30 vertrokken voor een klim van 15 km. Inmiddels zitten we hoger dan de Ventoux. En we gaan binnen 3 dagen uiteindelijk naar 3000 meter. Het gewicht aan je fiets is je grootste tegenstander. Omdat we ook groepsspullen meezeulen, komt iedereen wel aan 25 tot 30 kilo. Vandaag eten we in een tent, compleet in the middle of nowhere, die pizza’s schijnt te maken. Inmiddels in New Mexico , wat meteen betekende dat we een uur dichterbij jullie zijn gekomen. Nog maar 8 uur. Opnieuw op een schamel stukje Camping. Maar wat een schitterende dag. Het landschap veranderde meteen. New Mexico schijnt het gebied van de buffels te zijn geweest. Mooi groen, grote ranches, er schijnt meer water te zijn. Nu niet. Het heeft al maanden niet meer geregend. Ook nu weer 35 graden. Maar niet klagen. Regen verveelt een stuk sneller. Morgen nr Siver City en dan een rustdag. In Silver City. Ik denk dat ik een Colt koop......
-
29 September 2015 - 08:57
Marina :
Het blijft een avontuur nu ik bij ben met lezen kijk ik gauw iedere dag.
die aardappelen met ui klinkt mij ondanks de eenvoud lekker in de oren.
En ik blijf benieuwd naar jouw kookpotje, bruine bonen met spek??
En ja die uitgestrektheid en winnetou onderweg ik zie het voor me.
Succes
-
29 September 2015 - 11:49
Ludy:
Wat klets je nou over schamel. Man de camping ziet er geweldig uit. En dat op de Ventoux hoogte. Zul jij fit zijn na zo'n hoogtestage. Overigens over die extra kilo's moet je niet klagen, die sleep ik altijd mee, dus ...... Gewoon niet zeuren en doorkachelen. Man, de ervaring van je leven. JALOERS dus. -
29 September 2015 - 20:40
Jan Drenth:
Kijk, zo ken ik je weer… Niet vanwege die toch wel een beetje carnavaleske outfit (dat zal een klein zonnesteekje zijn), maar vanwege dat gokkantoor dat je geopend hebt. Ik weet, dat je alleen maar 'gokt' als je zeker weet dat je wint, dus ik twijfel er niet aan dat je een of ander frauduleus opzetje hebt bedacht waardoor jij aan het eind van de rit met de pot gaat strijken… Daar herkennen we gelukkig weer die geweldige VOC-mentaliteit van de Nederlander! Hout moet! -
29 September 2015 - 21:22
Bert B:
Nou die buffel heb ik wel gezien. Buisman heet-ie van achteren. En over de indianen ? Ik weet het wel Eddy: Winnetou Veenstra. Zeg daar maar dat je zo heet. Dan maak je een grote kans (voor de overige lezers: Winnetou Veenstra weet alleen Eddy ...). Doorbufflelen Ed. Komt goud.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
